Sossusvlei, rode duinen en nu Walvisbaai
08 Augustus 2014 | Namibië, Walvisbaai
Langzaam verdwijnt het licht aan de horizon. In de grote boom voor het terras hangen twee reusachtige nesten. De kleine bewoners, die gestopt zijn met uit- en invliegen kwiteren zich naar de nacht. De nacht gaat vallen over de namib woestijn. De wind lijkt te gaan liggen. Springbokkies nebben de veiligheid gezocht van de schemer onder de boom die het eerst te zien is bij de waterplaats. Plek: Sossusvlei lodge, vlakbij de ingang van de gate waardoor je de vallei in kunt om uiteindelijk helemaal terecht te komen in deathvalley. Na twee dagen ben ik al verliefd op dit land. De combinatie van overweldigende natuurlandschappen en panorama's in combinatie met het wildleven is geweldig. Even terug naar de dag van gisteren. De vlucht met Namibair was als een warmbad. Persoonlijke aandacht van een stewardess in de firstclass. Ontbijt met warme broodjes en het inhalen van gemiste slaap in een inmense stoel die bijna helemaal plat leek te kunnen. Het internationale vliegveld is misschien nog kleiner als The Hague-Rotterdam. Je loopt zo naar binnen, als een raket langs de douane en de bagage en voor je het weet sta je buiten, waar we opgewacht worden door een lieve, leuke dame. Zeer vriendelijk, edoch ook strikt wordt ons reisschema uitgelegd en krijgen wij de verkeersregels van Namibië uitgelegd. De do's and the dont's. De auto's zijn gigantisch,twee witte toyota's hiluxe, staan geduldig op ons te wachten. Op naar dessertcamp vlakbij de Sossuvlei. Ons roadbook geeft ongeveer 3,5 uur aan, maar dat is heel erg optimistisch. We kopen in bij een lokale supermarkt en lunchen bij een resort aan een stuwdam, maar we moeten letterlijk en figuurlijk stofhappen om op tijd aan t komen in het camp. Het landschap is zeer afwisselend. De gravelwegen zijn zeer goed bereikbaar, maar onze reisgenoten hebben stofogen op het eind. Meer afstand houden? Dessertcamp hebben we gezien bij drie op reis en het is een pareltje. Alle tenten staan op een lijn en hebben prachtig uitzicht. We hebben de eerste gemsbokken kunnen spotten onderweg en vlakbij onze tenten staat er 1 rustig te grazen. Wat een machtig mooie beesten, ze gaan helemaal op in de omgeving. Het blijkt dat we spullen voor de BBQ kunnen bestellen en een uur later laait het vuur op voor het maken voor de houtskool. De wind is fris, maat naast het keukentje zitten we luw. De nacht is koud, heel koud. De wekker gaat erg vroeg. We halen de ontbijtmand op bij de lodge en sluiten aan bij de rij voor de poort. Het lijkt druk, maar uiteindelijk valt het erg mee. De weg voert 63 km tussen de rode zandduinen door naar het eind van de vallei, de opkomende zon trekt lange schaduwen, waardoor er veel diepte ontstaat op de duinen. Ons is aangeraden om eerst tot het eind te rijden en later eventueel de duinen op te gaan. Doordat we 4x4 auto's hebben kunnen we zelf de laatste 5 km rijden. Onze reisgenoten besluiten om het hoge duin op te klimmen. Ed en ik gaan een lagere kant uit en komen gelijk uit in de deadvlei. Zie je foto's van Namibië , zie je de dode, versteende bomen, op een gebarsten lemen bodem afgetekend tegen de rode duinen met een straks blauwe lucht er boven we staan oog in oog met deze bomen. Ondanks de toeristen is het goed mogelijk om foto's te maken zonder mensen. Twee uur later komen we terug op de parkeerplaats en is het tijd om de reusachtige ontbijtmand te openen. De inhoud is fantastisch, genoeg voor ontbijt en lunch. Onder een boom vinden we een prachtige schaduwplek, ware het niet dat we steeds omgeven worden door luidruchtige Italianen die om ons heen hun schoenen wensen te ontdoen van zand en daardoor onze picknick gratis van schuurpapier voorzien. Op ons gemak rijden we terug, genietend van alles wat er op ons pad komt. Springbokken, gemsbokken (wat zijn ze mooi) drie vosjes(batearedfox). We wandelen bij zesriem, zien een zweem van water en gaan dan moe maar voldaan onze bagage ophalen bij het dessertcamp en inloggen bij de Sossusvlei lodge. Wat een prachtige plek!!!! Hier zou je wel dagen kunnen verblijven. De vriendelijkheid van de jongens is bijzonder. Een dolletje is zo gemaakt en dat maakt het erg gezellig. Het diner is buiten en best wel fris, maar we laten ons niet gekmaken. Onder het warmte kanon zittende is het goed te doen. Inmiddels is het vrijdagavond en zitten we bij Crazy mama's in Walwisbay. Einddoel was Swakopmund, maar daar was intern iets misgegaan met de boeking, waardoor er maar 1 kamer beschikbaar was. We zitten nu in een zusterhotel in Walvisbaai en gaan morgen weer terug naar Swakopmund. Hierdoor zijn we wel wat heen en weer gereden , maar zitten nu heerlijk in een leuk restaurant. Vandaag was een prachtige dag. We zijn door een grote diversiteit van landschappen gereden. Veel gemsbokken gezien en de mountainzebra's staande op een richel. Komende bij de kust werd het steeds meer woestijn en dan ineens is daar de zee. Bij de flamingo's waaide het zo hard dat we er niet konden kijken. Ik ga dit plaatsen op het net en daarna gaan we lekker slapen.
-
09 Augustus 2014 - 09:17
Erica:
Lieve leen & Ed, fijn dat jullie uiteindelijk goed aangekomen zijn en nu al zoveel mooie dingen zien. De foto's zijn een mooie aanvulling op het verhaal! Wij hebben gisteren genoten van de krijtrotsen en gaan vandaag Stralsund bekijken. Weer nog steeds prachtig! Liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley