Hjerting badehotek

Stapvoets beweegt het verkeer zich met een slakkengang over de autobahn. Tijd van schrijven: zondagmiddag kwart over een. Wit-grijze wolken vullen de lucht en worden steeds groter in aantal. De zon schijnt op mijn schoot. De korenvelden liggen er goud en geel bij, waarbij de korenaren op uitbarsten staan, zo vol zijn ze. De velden worden afgewisseld met wuivende maïsvlokken. Als fiere wachters staan ze rij aan rij naast het koren. O wee waag het eens om in de buurt te komen Een week geleden reden we nog door de Franse Jura op weg naar huis na een straffe week klussen in Thonon. Word het huis in driekwart van het jaar gevuld met een vochtige nevel, nu was daar een deken van warmte welke met moeite het huis uit liep in de nacht. 35 graden, geweldige temperatuur voor een vakantie aan het meer, maar voor klussen was het wel een hele uitdaging. De beloning van de dag bleek wel een heerlijke maaltijd in de avond op een terras ergens aan het water. Maar......het huis is weer een stukje verder opgeknapt. Alle klus spullen zijn nu vervangen door outdoor spullen. Daktent op de auto, kano op de achterbank. Van daag voert de weg ons naar Esbjerg in Denemarken. Ed moet nog even iets doen bij een klant en dan begint de vakantie pas echt. Cadeautje is wel een nachtje in een mooi strandhotel met zicht op zee! De sparren steken hun kruinen hoog de blauwe lucht in. Voorlopig is het erg druk en lijkt het er op dat we geduld moeten gaan hebben , want er gaat ook nog oponthoud bij Hamburg en daarna komen er nog veel weg werkzaamheden. Ach, we zullen het zien. Maandagochtend, de ontbijtzaal van Hjerting badehotel (strandhotel). Om mij heen het geroezemoes van alle gasten die nog net op de valreep komen ontbijten. Hjerting ligt net naast Esbjerg in Denemarken. Niet zo ver van de Duitse grens. Door de kleine ruitjes omgeven door witte sponningen kijk ik uit over een soort van een lagune. Onderdeel van natuurpark Vadehavet oftewel de Waddenzee. Het water en de zee zijn bijna even grijs, maar het is droog. Ik hoor een mengelmoes van Deens en Noors om mij heen. Ik schrijf in de ik-vorm want Ed is naar een klant. Dat is ook de reden dat we hier gisteren aangekomen zijn. Nog net op tijd om de laatste stralen van de zon achter de wolken te zien verdwijnen. Het slechtere weer stond al in de verte op de deur te bonzen. Het hotel staat gelijk aan de kust. Een prachtige houten boulevard nodigt uit om langs het strand te lopen. Er is zelfs een zeebad aangelegd. Aan de overkant van het water ligt een duinenrij met daarop 1 enkel huis en wat dennenbomen. Een verstild beeld. Tijd van aankomst gisteren was kwart voor acht. De reis duurde langer dan gepland, maar ach we hebben vakantie. Daarom hebben we het laatste stuk van de route ook niet over de snelweg gedaan, maar dwars door het glooiende Deense landschap. Lieflijk met hier en daar een prachtige witte kerktoren. Het doet mij een beetje denken aan zuid Zweden. Om als cadeautje in zo een leuk hotel te komen...... Uren zou ik hier aan mijn tafeltje voor het raam kunnen zitten met zicht op zee. Ik denk dat ik maar even ga lopen. Wachtende totdat Ed weer terug is. Vanmiddag rijden we door richting Slagelse om daar een vriendin op te zoeken en daarna gaat het richting Zweden en Noorwegen. Daar waar de wind ons gaat brengen. We gaan in ieder geval vrienden ontmoeten en een kanotocht maken en verder staan er wat vrienden op het lijstje die we al weer jaren niet meer hebben gezien. Het is ook wel aanlokkelijk om hiér te blijven, maar dat kunnen we misschien ook nog op de terugweg doen. Eerst maar in beweging komen en blijven en daarna lekker rusten. Het is een hectische tijd geweest en daarom wel goed om wat gas terug te nemen. Een meeuw probeert zijn ontbijt uit zee te vissen, maar vooralsnog geen geluk. Tijd voor een dikke trui en een ommetje in de wind.