De krekels houden een wedstrijd n de tuin

Heel langzaam verdwijnt Mount Meru in de wolken. Een paar uur hebben we de top van deze berg redelijk kunnen zien, maar nu is alles aan het oog onttrokken. Mount Meru is een dwerg ten opzichte van de Kilimanjaro , de grote berg ten noorden van Arusha en de enige berg in Afrika met sneeuw. Helaas hebben we daar nog niets van gezien. Vanochtend regende het pijpenstelen en dat heeft wel een paar uur geduurd. Ook gedurende de nacht kon je het ruizen van de regen goed horen. Het kwam loodrecht uit de hemel vallen. Gisteravond zijn we aangekomen in Arusha., Tanzania. Geland op Kilimanjaro AirPort. Het was donker, maar voor ons gevoel was het een soort aankomen op Rotterdam -The Hague AirPort. Binnen twintig minuten stonden we buiten en hadden we ook nog onze visa geregeld. Bijzonder was dat je zou verwachten dat de rij met mensen met een visum veel sneller zouden gaan, maar het tegendeel bleek waar te zijn. Opvallend is dat iedereen vriendelijk is, ook de mensen die van de douane zijn. Vorig jaar ging ik met mijn lief mee naar Dubai en daar lachte er niemand. Hier het tegendeel. "Hello, how are you......." "I am fine and what a out you". No worry,,no hurry. Buiten staat Heriel op ons te wachten. Hij gaat de komende dagen onze chauffeur en gids zijn. We wisselen nog wat geld en dan vertrekken we richting Onsea guesthouse. Een kleine drie kwartier rijden vanaf het vliegveld. Het is donker, heeeeeeeeeelllllllllll donker. Mensen, brommertjes en fietsen zonder licht zijn overal in Afrika ......ook hier. Heriel rijdt rustig en dat geeft een goed gevoel. Het voelt wel heel,decadent om met twee personen in een ruime safari auto te zitten, want hiermee gaan we rondrijden door Tanzania. 11 dagen zal ons avontuur duren. Al vanaf het eerste moment voelt het goed. Het is een beetje als thuiskomen maar toch anders. Heriel spreekt heel goed Engels en heeft jaren gestudeerd om gids te kunnen worden. Heeft veel stages gelopen in de nationale parken en heeft daarnaast ook nog Frans geleerd. Men is bezig om de hoofdweg om te bouwen tot een vierbaans weg. De weg is de rechtstreekse verbinding met Nairobi in Kenia. Grote modderplassen verraden dat het regentijd is. Vanuit het vliegtuig zagen we een grote bui hangen zo ter hoogte van het Victoria meer en dat was enorm fascinerend om uit de lucht te zien. Je snapt ineens waarom de Germanen dachten dat Donar met een grote wagen over de wolken reed en met zijn hamer de bliksem deed ontstaan. Onsea guesthouse. Via een hobbelig, modderig pad slingeren we met de enorme grote Toyota in het donker naar het voor ons onbekende. Een grote ijzeren poort verspert ons de weg, maar een vriendelijke bewaker doet de poort open. We worden vertrouwd verwelkomt. "JAMBO," met een vochtig handdoekje en een verse mango/ ananas sap. Het guesthouse blijkt prachtig gelegen. Het ligt iets hoger waardoor je over het nabij gelegen dorp naar de overkant van de kleine vallei kunt kijken. Honderden bananen bomen staan tussen de huizen met golfplaten daken. Mijn herinneringen gaan terug naar Maleisië en Indonesië. Daar doet het mij heel sterk aan denken. Een andere kennismaking met Afrika. Tot nu toe hebben we Namibië, zuid Afrika , Botswana, Zimbabwe, Swaziland en een klein stukje Mozambique gehad maar de aankomst in Arusha is echt anders. Op het vliegveld viel er een zwoele, warme deken over ons heen welke gelukkig wat minder werd in het guesthouse. Het is groen hier, enorm groen en we horen niets anders dan vogels en heel af en toe een koe.
Op het buiten terras van het guesthouse kregen we nog een lichte maaltijd geserveerd. Een lichte bries, het geflikker van de glaasjes en een heerlijk glas wijn, wat zou een mens nog anders willen. Onsea guesthouse ademt en is Afrika. Het is wijds opgezet, met veel kamers met uitzicht op een prachtige tuin. Veel robuust hout, prachtige beelden en vooral een mooie combinatie van aarde kleuren met af en toe een accent. Het bed is enorm groot. Daar passen wel bijna vier mensen in. Moe maar voldaan zijn we gaan slapen. Het was een drukke vrijdag om alles in orde te krijgen, vroeg op Schiphol zijn waar wij nog nooit zoveel vakantiegangers hebben gezien., een vlucht van ruim acht uur, dan voelt elk bed als een warm bad.
Vanmorgen om zeven uur was daar het zachte ruizen van de regen, soms aanzwellend tot een roffel op de straat. Het plan om te proberen om naar Arusha national park te gaan leek niet zo een goede. Voor deze dag was er eigenlijk vooral rust,maar we hoorden en lazen dat het park wel de moeite waard was. Om negen uur kwam Saïd van het bedrijf waarmee we rond gaan reizen. Hij was heel eerlijk en zei dat het zonde was om met deze regen op pad te gaan. Beter dit een dag opschuiven. Morgen gaan we fietsen en dan zouden we in de middag naar het park kunnen. Saïd stelde voor om ons mee te nemen naar Arusha en ons wat wegwijs te maken. Wat een goed idee. Daarna werden we onder de hoede gebracht van een taxi chauffeur die ons naar het nationaal museum bracht en naar een markt. Het museum was bijzonder. Het zag er uitwals een voormalig fort achting iets uit de tijd van de Duitsers. De geschiedenis van de mens en de apen, wat schedels en vooral heel veel natuurfoto's. Het kwam redelijk amateuristisch over en als buitenlander moet je 5 dollar per persoon betalen, maar het was de moeite waard. Bij de massai markt hebben we geprobeerd om een deel,stalletjes te doen en ED heeft uiteindelijk een shirtje gekocht, maar wat een spullen en wat een zooi. Dat mag je vast niet zeggen, maar het is wel zo. We werden gered door,het feit dat de taxi chauffeur kwam vertellen dat Saïd op ons aan het wachten was in een plaatselijk restaurant. Moet een restaurant per definitie gezellig en mooi ingericht zijn? Nee. Hier vooral zakelijk veel tafeltjes en stoelen, sober, geen versieringen, maar wel heerlijk lokaal eten. Het was een soort fushion tussen Afrika en India. Lekker en goedkoop. Een komen en gaan van mensen. Groot, klein, van verschillende stammen, verschillende religies, toeristen, alles door elkaar. Wat is het dan een genot om mensen te kijken. Saïd heeft ons nog even meegenomen naar de plaatselijke etens markt en hoeveel leuker is dat dan de souvenirs. Inmiddels was het gestopt met regenen en kwamen er steeds meer mensen op straat, ook al,heerste er zondagse rust. Eenmaal terug in het guesthouse is het lekker genieten van het zwembad, de vogels en de rust. Ver weg klinken de geluiden uit de keuken. Het eten is absoluut niet goedkoop maar we hebben besloten om ons zelf te laten verwennen en gaan er voor.