De stilte van de fjord
24 Juli 2017 | Noorwegen, Leirvik
Laatste dag in Hamburg. Donderdag zijn we lekker uit eten geweest in het Portugese kwartiers. Weliswaar bij een Spaans restaurant. Verhaal is dat er ooit veel Portugese vissersboten in Hamburg kwamen en dat zij begonnen om huizen te kopen. Nu is het een walhalla van lekkere restaurants. Vrijdag is het dan echt de laatste werkdag van lief en dan is het vakantie!!! De morgen begint met een stralend blauwe lucht, witte wolkjes en de zon. De wind is hard, maar de temperatuur is goed. In Duitsland lijkt er toch nog meer ruimte voor anarchie en daardoor ook meer ruwheid aan de onderkant van de maatschappij. Soms is het te rauw zoals bij de Reeperbahn, maar er zijn ook stukken waar het heel plezierig toeven is. Veel graffiti. Urban gardening. Foodtruck schrift plekjes en veel heel ceel terrassen. Voor een habbekrats heb je iets te eten en te drinken. De vorige keer was ik er in hartje winter. Nu is het zomer en bij uitstek geschikt voor zwervers en alcoholisten om op straat te leven. Maar Hamburg bruist en is eigenlijk een heerlijke stad om te vertoeven.
De eerste stop voor deze dag was een prachtig hotel aan de rand van Kopenhagen. Vorig jaar hebben we hier ook een nachtje geslapen. Hadden we toen geluk dat we zicht op Kopenhagen hadden, nu kijken we uit over de nieuwbouw richting het zuiden. Gegeten hebben we op de veerboot waardoor we zo ons bedje in konden duiken. Gingen we weg met mooi weer in Hamburg. In Denemarken zakte de wolken instant naar beneden, maar gelukkig bij het ontwaken was het weer feest. Over de brug naar Zweden. Om zeven uur gaat de wekker. Na een korte nacht voelt dat als een straf. Iemand kwam laat thuis en ging met schoenen over de houten vloer lopen om tien duizend stappen te halen. Hoeveel Kun je lopen op een hotelkamer. Ongelooflijk. Zonder ontbijt stappen we in de auto. Doel: zo ver mogelijk komen in Noorwegen zodat we zondag op de verjaardag van een vriendinnetje kunnen zijn. Het reisweer is perfect. Zon en wolken wisselen zich af. We cruisen door het Zweedse landschap en besluiten de veerboot te nemen van Moss naar Horten. Even uit de auto en de benen strekken. Aangekomen in Horten zoeken we onze weg richting het westen. De route is gevarieerd en langzaam wordt het landschap ruiger. Te laat komen we aan bij Heddal stavekirke. Deze is gesloten om vijf uur. Gelukkig zijn wij hier al eens eerder geweest. Wat foto's en dan weer door. De klok aan de wand tikt zachtjes en buiten klinken de belletjes van geiten en schapen. Ons verblijf voor de nacht is een mooie oude blokhut in Hjartdal. Langs de route vonden we een lief pensionnetje. Maar dat bleek vol te zijn. De eigenaar, een Nederlander, was zo vriendelijk om een bevriende man te vellen en zie daar een heerlijke hut met alles er op en er aan. Na installatie hebben we heerlijk in het pension gegeten. Een kekker kopje thee en een neut en dan zijn we weer klaar voor de nacht. Zondagochtend. De nacht was goed. We worden voor de wekker wakker en voelen dat de zon schijnt. Heerlijk wat een cadeautje. Na een grote kop thee en een dromerige blik de wereld in is het dan echt tijd om weer te gaan rijden. Een lief vriendinnetje is jarig en we gaan haar verjaardagscadeutje zijn. De Tom Tom heeft een andere route voor ons bedacht en deze blijkt heel rustig te zijn en heel toeristisch. In de zin dat we veel moois aanu ons voorbij zien komen. Telemark heeft veel prachtige geheimen. Zelfs voor mij als halve Noorse. We moeten de hoogte in en over om aan de westkust te komen. Hoe hoger we komen des te kaler wordt het. Er liggen nog kleine veldjes met sneeuw. Aan de bomen te zien waait het pittig. De temperatuur is gezakt tot een graad if twaalf. Maar het is prachtig. Via Haukeli gaat het omhoog en daarna dalen we af naar de andere kant. Hier wordt het nog ruiger en ontstaan er woeste landschappen met donderende watervallen. Eenmaal bij Odda gaat het richting de tunnel. 11km door de berg. Dat is wel wat en dan hebben we echt nog een stukje te gaan. Eenmaal op de bestemming aangekomen blijkt dat we precies op tijd zijn voor lekkere vleesjes, salade en brood aan het strand. Wat een luxe en wat ontzettend bijzonder om welkom te zijn bij zo een lieve familie. De rest van de dag mengen we ons in het verjaardags gezelschap. Lief is blij verrast dat je je hele bordje met taart en ijs mag volladen. Moe, maar voldaan schuiven we onder het dekbed en glijden zonder probleem weg in dromenland.
De eerste stop voor deze dag was een prachtig hotel aan de rand van Kopenhagen. Vorig jaar hebben we hier ook een nachtje geslapen. Hadden we toen geluk dat we zicht op Kopenhagen hadden, nu kijken we uit over de nieuwbouw richting het zuiden. Gegeten hebben we op de veerboot waardoor we zo ons bedje in konden duiken. Gingen we weg met mooi weer in Hamburg. In Denemarken zakte de wolken instant naar beneden, maar gelukkig bij het ontwaken was het weer feest. Over de brug naar Zweden. Om zeven uur gaat de wekker. Na een korte nacht voelt dat als een straf. Iemand kwam laat thuis en ging met schoenen over de houten vloer lopen om tien duizend stappen te halen. Hoeveel Kun je lopen op een hotelkamer. Ongelooflijk. Zonder ontbijt stappen we in de auto. Doel: zo ver mogelijk komen in Noorwegen zodat we zondag op de verjaardag van een vriendinnetje kunnen zijn. Het reisweer is perfect. Zon en wolken wisselen zich af. We cruisen door het Zweedse landschap en besluiten de veerboot te nemen van Moss naar Horten. Even uit de auto en de benen strekken. Aangekomen in Horten zoeken we onze weg richting het westen. De route is gevarieerd en langzaam wordt het landschap ruiger. Te laat komen we aan bij Heddal stavekirke. Deze is gesloten om vijf uur. Gelukkig zijn wij hier al eens eerder geweest. Wat foto's en dan weer door. De klok aan de wand tikt zachtjes en buiten klinken de belletjes van geiten en schapen. Ons verblijf voor de nacht is een mooie oude blokhut in Hjartdal. Langs de route vonden we een lief pensionnetje. Maar dat bleek vol te zijn. De eigenaar, een Nederlander, was zo vriendelijk om een bevriende man te vellen en zie daar een heerlijke hut met alles er op en er aan. Na installatie hebben we heerlijk in het pension gegeten. Een kekker kopje thee en een neut en dan zijn we weer klaar voor de nacht. Zondagochtend. De nacht was goed. We worden voor de wekker wakker en voelen dat de zon schijnt. Heerlijk wat een cadeautje. Na een grote kop thee en een dromerige blik de wereld in is het dan echt tijd om weer te gaan rijden. Een lief vriendinnetje is jarig en we gaan haar verjaardagscadeutje zijn. De Tom Tom heeft een andere route voor ons bedacht en deze blijkt heel rustig te zijn en heel toeristisch. In de zin dat we veel moois aanu ons voorbij zien komen. Telemark heeft veel prachtige geheimen. Zelfs voor mij als halve Noorse. We moeten de hoogte in en over om aan de westkust te komen. Hoe hoger we komen des te kaler wordt het. Er liggen nog kleine veldjes met sneeuw. Aan de bomen te zien waait het pittig. De temperatuur is gezakt tot een graad if twaalf. Maar het is prachtig. Via Haukeli gaat het omhoog en daarna dalen we af naar de andere kant. Hier wordt het nog ruiger en ontstaan er woeste landschappen met donderende watervallen. Eenmaal bij Odda gaat het richting de tunnel. 11km door de berg. Dat is wel wat en dan hebben we echt nog een stukje te gaan. Eenmaal op de bestemming aangekomen blijkt dat we precies op tijd zijn voor lekkere vleesjes, salade en brood aan het strand. Wat een luxe en wat ontzettend bijzonder om welkom te zijn bij zo een lieve familie. De rest van de dag mengen we ons in het verjaardags gezelschap. Lief is blij verrast dat je je hele bordje met taart en ijs mag volladen. Moe, maar voldaan schuiven we onder het dekbed en glijden zonder probleem weg in dromenland.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley