Winterwonderland

We verlaten Metz. Negen uur in de ochtend. Het is min zes maar met een gevoelstemperatuur van min veertien. We hebben geslapen in een ibis style hotel. Ooit was dit hotel Royal en dat kun je aan alles terug zien. Prachtig stijlvol trappenhuis en royale kamers. Rondom het hotel is het sjiek. Gisterenavond hebben we heerlijk gegeten in een brasserie vlak om de hoek. Het hotel geeft een gratis drankjes kaartje mee en voor Ed is het een thuiswedstrijd. Donker hout met veel spiegels. Vriendelijk en attent personeel en ontzettend lekker eten en ook de wijn was perfect. Wat wil een mens nog meer. Na een goede nacht en een Frans ontbijt met afschuwelijke koffie zitten we weer in de auto richting Lörrach in Duitsland waar we met Noorse vrienden een lunch afspraak hebben. Buiten is het min vier en de auto wordt heen en weer getrokken door de wind. Hier en daar liggen er wat restanten sneeuw in de berm. Het is nevelig en een waterig zonnetje probeert de zondag wakker te maken. Hierdoor wordt het wel sneller warm in de auto. Onze laatste tankstop. Achter glas voelt het zo vriendelijk aan in de zon. Muziekje op en we zoeven over de Zwitserse snelwegen. Het is mooi en droog weer. Alles loopt voorspoedig. Aangekomen in Lörrach bleek het nog helemaal niet zo eenvoudig te zijn om een parkeerplek te vinden. De aanhouder wint en dus kwamen we nagenoeg op tijd op de afgesproken plek im onze Noorse vrienden te ontmoeten. Café family en friends. Hoe toepasselijk. Lekker koffie en een lekkertje erbij. Leuk om weer even bik te kletsen. Nu zijn er de laatste loodjes richting het meer. De hoofdpijn van het buiten zijn en wat foto’s nemen bij Gruyere begint langzaam weer weg te trekken. Gevoelstemperatuur -13 met een bijtende wind. We zakken af naar Montreux en zien zo af en toe het meer. Een waterig zonnetje zorgt voor wat reflectie op het water. De Siberische beer is hier in een Zwitserse beer getransformeerd. Over het meer (vanaf de Zwitserse kant ) komt de wind over het water rollen. Grote golven worden voortgestuwd en denderen met een enorm geweld op de oever van het meer. Doordat het zo koud is. Min vier met als gevoelstemperatuur min twaalf bevriest het opspattende water bijna gelijk. Kon je gisteren nog zonder gevaar voor eigen leven over het grind lopen moet je nu behoedzaam bewegen. Zelfs het kleinste waterspantje is bevroren. Het geluid van de wind en de golven past wel heel goed bij dat van een beer. De wind is snijdend en je moet echt niet te lang vol op de wind gaan staan. Dus wandel ik af en toe heen en weer naar het meer. Ed is aan het werk maar is ook even meegegaan naar de andere kant van de haven. Daar heeft het water zich als ijs vast gezet op het gras en langzaam vormen hier zich ijs stalactieten. Prachtig om te zien. De boom die er staat laat zich niet fotograferen. Maar de takken kraken in de wind door de ijsafzetting. Het is een magnifiek schouwspel. Kwam de wind vanmorgen recht op de haven af, is de wind nu iets meer naar het oosten gedraaid. Nog kouder waarschijnlijk. Het water van het meer is in de zon heel turkoois van kleur. De foto’s zijn niet overdreven in polarsteps. Laat het maar blijven waaien. Dan groeit het ijs alleen maar aan. Ik zoek dan wel de warmte van het huis! De wind is enorm toegenomen. Van 24 km naar 43 km per uur. En de temperatuur is aan het zakken. Voelt aan als min veertien. Ik heb moeite met op mijn benen te staan. Er wordt aan mij getrokken en geduwd. Nevels van mist waaien aan mij voorbij. Pijn op de wangen en in de vingers, maar ik laat mij niet wegwaaien. Als kind van de zee kan ik deze storm wel weerstaan. Het ijs groeit en groeit. De golven zijn nu echt zo hoog als op het Noordzeestrand. Imponerend en fascinerend. En nu maar stiekem hopen dat het blijft waaien vannacht want dan groeit het ijs nog meer aan. In de avonden licht de pier op en zie je dat de pegels nog langer geworden zijn. De storm is gaan liggen. Het waait nog wel maar van 43 km per uur is het gezakt naar 23 km per uur. Dat scheelt aanmerkelijk. Maar des al niet te min is het nog steeds bijtend koud en is fotograferen geen feest. De grote boom met worteltakken is verdwenen bij de haven ingang. Een half uur later vinden we de boom bij de andere kant van de haveningang. Het is bewolkt. Waren gisteren de kiezels vooral ijzig. Nu ligt er echt een wit laagje ijs op. Wel mooi. Nog 1 dag en dan is de dagvorst over. Een man vertelde ins dat zes jaar geleden het veertien dagen had geduurd en dat er in Genève een meter ijs op de boulevard lag. Ik kan het me voorstellen. Gisteren hebben we twee zakken hout gekocht. Onze voorraad is op. Maar we hebben de extra warmte wel nodig. Vanavond komt onze buurman eten. Dus ik ga zo direct even boodschappen doen bij de Cora. Met wat glad klauterwerk kom ik samen met een stok op het wandelpad naar de rivier de Dranse. De wind is gaan liggen waardoor het een stuk aangenamer voelt hoewel het nog steeds rond min vijf is. Ik vind de monding van de Dranse zo mooi dat ik er wel heen moet. Ze hebben veel riet en bramen weggehaald waardoor het eigenlijk gemakkelijker is om stroomopwaarts ook bij de Dranse te komen. De golven zijn hier niet naar binnen gekomen waardoor er minder ijsgroei is, maar het is er niet minder mooi op. Ik word wel een soort van gek. Even te veel foto’s in polarsteps maar eenmaal thuis ga ik wel kritisch worden. Inmiddels zit mijn Cora avontuur er weer op en ga ik maar eens aan de kook. Kip in appelsap. Weer eens wat anders. In december hebben we een braadpan gekocht. Super fijn. Woensdag. Ed moet samen met een Franse collega naar een klant. Fijne gelegenheid om even weg te geraken van het huis. Hoewel het heerlijk ontspannend is. Beetje wandelen. Fotograferen. Foto’s bewerken. Wat tekenen. Een natje en een droogje. Annecy ligt aan het meer van Annecy en heeft een mooi historisch centrum. Oud kasteel en veel leuke vriendelijke straatjes. Eerst eten we een hapje bij het station en we vallen met onze neus in de boter. Het lijkt een simpele brasserie met een dagmenu van 13 euro. Komt er toch een mooie en heerlijke maaltijd op het bord. De mannen gaan naar de klant en ik wandel de stad in. Dik ingepakt als een Eskimo. Toch ben ik niet de enige toerist die mij aan een wandeling waagt. Mer name Chinezen wandelen langs het meer. Het is geen straf om weer in Annecy te zijn. Het weer maakt dat de kleuren altijd anders zijn. Gezellige straatjes langs een soort van kanaaltjes. Het meer stroomt door richting Genève en overal hoor je stromend water. Het is een leuke mix van oud traditioneel maar ook veel kunstzinnige winkels met mooie spullen. Na twee uur lopen vind in een klein trendy koffie tentje. Even opwarmen met een grote bak cappuccino. Om vijf uur tref ik Ed weer. We kopen nog een simpele ronde lamp voor het huis en dan is het tijd om te gaan rijden richting Thonon. We kiezen de binnendoor route. Mooi. Onderweg komen we langs een oude boerderij die omgebouwd is tot restaurant. Kaasfondue voor twee. Voldaan en rozig zitten we later met een lekker glaasje voor de open haard. Het leven kan soms toch zo ongecompliceerd zijn.
We worden wakker in een witte wereld. Dikke vlokken dwarrelen neer vanuit de grijze hemel. Een pak van vijftien centimeter op de auto en het gaat maar door. Inmiddels is het donderdag. De wereld is zo sereen. Prachtig. We wandelen naar het meer. Er zijn nog niet veel voetstappen in de wereld. Doordat we een sleutel van het hek hebben kunnen we gemakkelijk bij de Dranse komen. Een klein natuurgebiedje tegen het park aan. Het is mooi. Na de lunch trek ik de stoute schoenen aan en wandel naar alle uithoeken waarvan ik denk dat het mooi is. Langzaam komt af en toe een waterig zonnetje om de hoek kijken. Heg is geen straf om buiten te zijn. De straten zijn geschoven. Aan het eind van de middag is het weer Cora tijd. Extra hout kopen en eten voor de avond. Daarna is het tijd voor een borrel bij een nicht van Ed. De maan is opgekomen en versterkt het winterbeeld. Gaat het morgen nou echt regenen ? Vrijdagochtend. Geen regen, maar weer dwarrelen er grote vlokken sneeuw naar beneden. De lucht is loodgrijs. We besluiten om de open haard aan te doen en voorlopig lekker binnen te blijven. Zoals elke ochtend is Ed naar de bakker geweest. Twee croissants en twee pain au chocolat. Eerst een bak thee en dan een verse koffie er achteraan. De kachel bromt in de badkamer zodat het straks lekker warm is voor een douche. La vie et Belle. Vanavond zijn we uitgenodigd bij de buren om te komen eten. Gezellig. Een goed begin van het weekend. Straks toch maar even de schoenen aan en de buitenlucht inademen. Lief zit te werken aan de keukentafel.