Valen, strand en zicht op de fjord.

De eerste stop voor deze dag was een prachtig hotel aan de rand van Kopenhagen. Vorig jaar hebben we hier ook een nachtje geslapen. Hadden we toen geluk dat we zicht op Kopenhagen hadden, nu kijken we uit over de nieuwbouw richting het zuiden. Maar erg is het niet, want ook hier zie je het water. Gegeten hebben we op de veerboot waardoor we zo ons bedje in konden duiken. Gingen we weg met mooi weer in Hamburg. In Denemarken zakte de wolken instant naar beneden, maar gelukkig bij het ontwaken was het weer feest. Over de brug naar Zweden. Om zeven uur gaat de wekker. Na een korte nacht voelt dat als een straf. Iemand kwam laat thuis en ging met schoenen over de houten vloer lopen om tien duizend stappen te halen. Hoeveel kun je lopen op een hotelkamer. Ongelooflijk. Zonder ontbijt stappen we in de auto. Doel: zo ver mogelijk komen in Noorwegen zodat we zondag op de verjaardag van een vriendinnetje kunnen zijn. Het reisweer is perfect. Zon en wolken wisselen zich af. We cruisen door het Zweedse landschap en besluiten de veerboot te nemen van Moss naar Horten. Even uit de auto en de benen strekken. Aangekomen in Horten zoeken we onze weg richting het westen. De route is gevarieerd en langzaam wordt het landschap ruiger. Te laat komen we aan bij Heddal stavekirke. Deze is gesloten om vijf uur. Gelukkig zijn wij hier al eens eerder geweest. Wat foto's en dan weer door. De klok aan de wand tikt zachtjes en buiten klinken de belletjes van geiten en schapen. Ons verblijf voor de nacht is een mooie oude blokhut in Hjartdal. Langs de route vonden we een lief pensionnetje. Maar dat bleek vol te zijn. De eigenaar, een Nederlander, was zo vriendelijk om een bevriende man te bellen en zie daar een heerlijke hut met alles er op en er aan. Na installatie hebben we heerlijk in het pension gegeten. Een kekker kopje thee en een neut en dan zijn we weer klaar voor de nacht. Zondagochtend. De nacht was goed. We worden voor de wekker wakker en voelen dat de zon schijnt. Heerlijk wat een cadeautje. Na een grote kop thee en een dromerige blik de wereld in is het dan echt tijd om weer te gaan rijden. Een lief vriendinnetje is jarig en we gaan haar verjaardagscadeutje zijn. De Tom Tom heeft een andere route voor ons bedacht en deze blijkt heel rustig te zijn en heel toeristisch. In de zin dat we veel moois aanu ons voorbij zien komen. Telemark heeft veel prachtige geheimen. Zelfs voor mij als halve Noorse. We moeten de hoogte in en over om aan de westkust te komen. Hoe hoger we komen des te kaler wordt het. Er liggen nog kleine veldjes met sneeuw. Aan de bomen te zien waait het pittig. De temperatuur is gezakt tot een graad of twaalf. Maar het is prachtig. Via Haukeli gaat het omhoog en daarna dalen we af naar de andere kant. Hier wordt het nog ruiger en ontstaan er woeste landschappen met donderende watervallen. Eenmaal bij Odda gaat het richting de tunnel. 11km door de berg. Dat is wel wat en dan hebben we echt nog een stukje te gaan. Eenmaal op de bestemming aangekomen blijkt dat we precies op tijd zijn voor lekkere vleesjes, salade en brood aan het strand. Wat een luxe en wat ontzettend bijzonder om welkom te zijn bij zo een lieve familie. De rest van de dag mengen we ons in het verjaardags gezelschap. Lief is blij verrast dat je je hele bordje met taart en ijs mag volladen. Moe, maar voldaan schuiven we onder het dekbed en glijden zonder probleem weg in dromenland. Donderdag: De golven komen met meer kracht aan op het strand dan dat we tot nu toe hebben gezien. Wakker geworden met de moesson. Als het regent dan regent het ook behoorlijk hard. Nog even kunnen we genieten van ren fantastisch uitzicht op het water. Morgen gaan we onze spullen weer naar boven verhuizen. Zittend aan de rustieke tafel, die uit de erfenis van Oddvar zijn familie komt, eitjes gekookt, theetje gemaakt en rustig uitkijken naar buiten. Er komt wat meer licht in de lucht. Geslapen als een roosje. De dagen glijden ongemerkt aan ons voorbij en de rust daalt neer in het lijf. Lief heeft gisteren nog wat werk afgemaakt. Tot nu is het weer heel goed geweest. Zo goed dat de familie op het strand heeft gelegen en heeft gezwommen. Lief is maandag met Oddvar en zijn twee dochters een wandeltocht in de bergen gaan maken. Het spande erom wat het weer zou doen, maar de regen kwam pas aan het einde van de middag. De dames hebben opgepast op de kleindochter van vier en half. En dat was ook een soort van bergtocht. Vermoeiend maar leuk. In de avond tomaten soep en macaroni en daarna moe maar voldaan naar bed. De dinsdag was het ontwaken met de zon. Ontbijt aan de grote tafel in de naust, zoals het boothuisje officieel heet. Het water kabbelt rustig over de stenen op het strand. Even tot rust komen. Kletsen, badderen, koffie drinken en een mooie looptocht de berg op hier achter het huis. Resultaat: prachtig uitzicht over de fjord. Dinsdagavond is een deel van de familie op pad. De bbq gaat aan en we eten de resten van zondag. Met een drankje op het strand verlaat de dag ons. Nadat alle bootjes en zwemmers zijn verdwenen ontstaat er een serene rust. Het water is glad en langzaam glijdt het licht weg uit de wereld. Woensdag plukken we bessen, bessen en bessen. Ik ga mee naar een feest van vrienden. Lief blijft thuis en gaat een lange wandeling maken langs de oude postweg. Om elf uur komt hij mij en Oddvar halen. Leuk feest, heerlijke jazzband, maar ook weer goed om naar huis te gaan. De meiden blijven nog dansen!