op uitwisseling in zweden

Anderhalf uur van Stockholm ligt de plaats Vasteras (zie beneden hoe je het schrijft, ik kan even de tekens niet vinden op de apple). Te vergelijken met Eindhoven, maar waarschijnlijk met iets meer historie. Ze zeggen dat het de techniekstad is van Zweden. Het heeft een oude kerk uit 13 honderd, een oud slot en de voetstappen van de vikingen zijn hier terug te vinden. Door het stadje stroomt de zwarte rivier ( is meer een beek, dan een rivier) en deze komt uit in een groot merengebied. Oude, karakteristieke huizen staan langs de rivier. Een hoogpolig tapijt van sneeuw siert de stad. Het is niet een gigantisch pak sneeuw, maar er ligt meer dan dat wij deze winter in Nederland hebben gezien. Het geeft wel een vriendelijk karakter aan de stad. Echt koud is het niet. We kwamen aan op de luchthaven met vliegende sneeuw rond de kist, maar dat hield gelukkig snel op. Wie zijn we en wat doen we in Zweden. We zijn: Leontien, Joske, Robin, Tim, Luka, Celine, Nienke en ik en we zijn hier voor een uitwisseling horende bij een twee jarig project waar vier buitenlandse scholen aan mee doen. Wij hebben vorig jaar de aftrap gedaan in Zoetermeer, daarna zijn we met kinderen naar Lyon geweest, nu is Zweden aan de beurt en de afsluiting is in mei in Engeland. "Breaking down walls in Europe" . Vanmorgen zijn we met een vol klm vliegtuig van Amsterdam naar Stockholm gevlogen. De zes leerlingen zijn super gemotiveerd. Wat een feest is het om met zo'n enthousiaste groep te reizen. Het liefste waren ze vier weken geleden al vertrokken..... ze konden niet wachten. Spannend is het ook. Wat is Zweden voor en land, wat voor gastgezinnen zijn het? Ik begreep vandaag van 1 van de docenten dat ze ongeveer 20 Zweedse kinderen hebben en de andere, plus minus, 280 zijn van buitenlandse komaf. Morgen gaan onze kinderen mee de klas in, dus we zijn heel benieuwd hoe ze dat gaan vinden. Met de voorbereiding hebben we de Zweedse cultuur aangestipt, maar ook verteld dat het zo maar kan zijn dat ze bij een Afghaanse familie logeren, of een familie uit Bosnië. Van beide kanten blijken ze het spannend te vinden. We horen het morgen hoe de eerste nacht is verlopen. Bij het dalen constateerden de kinderen al dat het er anders uitzag. Sneeuwwit landschap, heuvels en dennenbomen, veel dennenbomen. De bus naar Vasteras voerde ons door een glooiend landschap, waar de rode boerderijen schril afsteken tegen de sneeuw. Voor mij voelt het zo vertrouwd om weer in Scandinavië te zijn. Er moet toch iets in mijn genen zitten dat maakt dat ik mij hier zo thuis voel. Makkelijk is het ook dat je zo goed in het Noors met een Zweed kunt praten. Het maakt het vinden van de weg zoveel gemakkelijker. Ik vind het leuk en ben blij dat ik het op deze manier ook kan gebruiken.
Leontien was zaterdag heel ziek en heeft zich kranig door deze dag geslagen. Nu ligt ze heerlijk te slapen en hopen we dat het ergste morgen voorbij is. Vanavond komen onze Engelse collega's ook aan en die slapen in het zelfde hotel. Wauw, wat is het duur om hier een hotel te boeken. We zitten in een soort van familiehotel, simpel, wel heel centraal vlakbij de rivier, maar met de prijs van een goed vier sterrenhotel. Op de hoek een authentiek Zweeds eethuisje, helemaal ingericht alsof je in een plattelandsboerderij bent gekomen, maar gerund door een Turkse familie en een lekkere soep..... om je vingers af te likken. Waarschijnlijk staan er nog wel andere plekjes op het programma, anders zouden Leontien en ik er misschien wel elke avond zitten, zo leuk. Ik ben niet zo in vorm vandaag, wat betreft het vloeien van de woorden, maar zo is er een klein beginnetje. De Zweedse collega heeft een aantal enthousiaste collega's er bij gekregen om haar te helpen en dat lijkt heel leuk. We gaan ons laten verrassen. Het programma ziet er super leuk uit en donderdag gaan we naar Stockholm. Natuurlijk is dat de dag waarop het heel koud lijkt te gaan worden, maar daar zijn wij op voorbereid.......schoenen met bont, thermo ondergoed, wanten, mutsen, dikke truien, laat de winter maar komen......