30 december, er komt rust!

hallo lieve allemaal. Bedankt voor de lieve reacties. Het is zo leuk om te zien dat er mensen zijn die even reageren. Het lukt niet om overal antwoord op te geven, maar wij genieten enorm van de korte berichtjes.

Langzaam begint er rust te komen in ons bestaan hier in Arequipa. Ed en ik hebben toch behoorlijk hard gewerkt voordat we weggingen. Johan had al wat langer vrij, maar wij hebben nog hard gewerkt de laatste week voor vertrek. Het is aan de ene kant een teleurstelling geweest dat we hier niet meer weg konden, maar daar en tegen ontdekken we nu veel meer dingen van Arequipa, die je anders over het hoofd ziet. Met Johan lijkt het ook een stuk beter te gaan. Zijn maag lijkt rustiger en de verslaving aan de coca thee neemt met de dag toe. Je mag alleen geen bladeren meenemen de grens over. Je hebt bladeren die ze kauwen en waarvan ze thee trekken. Daarnaast bestaan er gewone theezakjes met cocathee en allerlei snoepjes.

Vandaag hebben wij ons gedragen als echte toeristen en is Emmeke met ons meegeweest. Het bleek dat het mogelijk was om een city en country tour te doen die 4 uur duurde. Hierbij kwamen een aantal bezienswaardigheden in Arequipa zelf aan bod, maar gingen we ook meer naar het platteland, waarbij we een aantal uitzichtspunten hebben bezocht, waarbij je een prachtig uitzicht had op de verschillende vulkanen hier rond Arequipa. Misti( de thuisberg) Pichu Pichu en de chacahni Soms zit het geluk mee, want het was vandaag bijzonder helder en een blauwe lucht. Geen wolken rond de toppen. Misty is rond de 6000 meter hoog. Wanneer je in Arequipa aankomt krijg je het idee dat de omgeving alleen maar uit woestijn bestaat. In ons hotel hangt een schilderij met groene velden, koeien en daarachter de Misty. Ed had al bedacht dat dit een oud schilderij was, maar nee, het is echt zo groen buiten de stad. De Chili rivier zorgt ervoor dat er veel water is, maar men heeft ook een zeer uitgebreid irrigatie systeem ontwikkelt, waarbij het water van achter de vulkanen komt. Dit systeem is al heel oud (5 honderd jaar voor de Inca´s). We hebben lama´s, alpaca´s en vincuña´s gezien. Ze noemen dat de zuid-amerikaanse kamelen. De alpaca levert de beste wol en ziet er uit als een reusachtige knuffel en heeft allerlei kleuren van zwart, bruin naar beige. De vincuña lijkt veel meer op een hert en is alleen maar licht bruin, maar heel zacht in vacht. De lama is de grootste en heeft ook de variaties van zwart naar licht.
We hebben heel veel bruiloften gezien. Het is hier zo dat de meeste bruiloften op zaterdag zijn. Bij het bezoek aan een oud koloniaal huis zagen wij dat men met man en macht bezig was om dit in te richten voor het feest. Daar wordt flink gedanst en gegeten en de vele glazen op tafel doet vermoeden dat er veel gedronken en getoast wordt. Bijzonder is dat je hier voor zo´n feest je jurk gewoon huurt in een winkel. Emmeke gaat vanavond naar een soort van bruiloft met haar gastouders en heeft snel nog even een zwarte cocktail jurk gehuurd. Terug in het centrum hebben wij genoten van een heerlijke, autentieke Inca maaltijd.
We hebben de middag gebruikt om nog wat Peruaanse souveniers te kopen.
Zaterdagmiddag, het lijkt alsof er een heel ander publiek zich meester heeft gemaakt van het plein voor de kathedraal. Jongeren zitten op de trap met de ruggen tegen het hekwerk. Het lijkt de aanloop tot een gezellige avond.
De straten kleuren langzaam geel. Emmeke heeft van de week al een gele onderbroek gekocht, maar het ziet er nu uit dat oud en nieuw helemaal in geel gevierd gaat worden. Hoedjes, slinger, kunstrozen, brillen met 2007 en wat nog meer worden op straat verkocht. Wij gaan nu een hapje eten. Heel veel liefs van ons alle drie. Tot schrijfs.