ìn het bos

Ed heeft een oom en tante....Riet en Herman. Sinds twee jaar zijn zij de trotse bezitters van een kleine vakantie woning in de buurt op de Veluwe Het wordt voorgefabriceerd in de fabriek en dan in twee delen naar de uiteindelijke bouwplek vervoerd. Dit vervoer vindt 's nachts plaats, als buitengewoon transport. Ter plekke worden de twee delen geplaastst en aan elkaar gemonteerd. Resultaat is een knus onderkomen met veel ruimte, licht en plek voor vier mensen om te overnachten. Vanuit de grote slaapkamer is er een deur rechtstreeks naar de nattecel. Alles is goed verzorgd. Romdom het huis zijn meerdere plekken waar je heerlijk buiten kunt zitten. Aan de woonkamer zit een grote houten veranda. Rondom het huisje ligt een grote ruime tuin met daarin een tuinhuisje voor de fietsen etc. Het leuke van dit park is wel dat de huisjes vrij schots en scheef ten op zichte van elkaar geplaatst zijn. Ook de diversiteit is groot. We waren al een keer een dagje geweest, maar nu werd het toch tijd om eens een nachtje te gaan logeren. We zijn vrijdagavond heen gegaan en werden door Riet en Herman met open armen ontvangen en in de watten gelegd. We hebben nog heerlijk op het terras koffie zitten drinken en zijn daarna overgestapt op de wijn. De stilte is opvallend. Zo af en toe was daar het geruis van de bomen, maar dat was dan ook wel het enige. Pikke donker slaapkamertje, af en toe het zoemen van een mug....lekker slapen. De zaterdagochtend was er één van wisselende bewolking en regen. Toch zijn we na het ontbijt en de koffie op de fiets gestapt naar Beekbergen. Daar waren internationale menwedstrijden. Normaal zou ik mij nooit op zo'n paardenevenement begeven, maar nu leek het ons toch wel leuk om eens te gaan kijken. Op de fiets heb je geen probleem met parkeren, dus konden we tot aan de voordeur rijden.....
Het is een aparte wereld. Zaterdag werd de marathon gereden met tweespan- en vierspancombinaties. Het ziet er een beetje uit als motor met zijspan. Er is een menner en die heeft een bakkenist of twee stuks bij de vierspan. Ze moesten een groot parcours afleggen met veel hindernissen waarbij smalle, korte wendingen gemaakt moesten worden. Door de blubber verplaatste het publiek zich van de ene naar de andere hindernis. Wij hebben ons strategisch tussen twee hindernissen opgesteld, zodat we niet hoefden te lopen. Midden op het veld hadden we ook een mooi zicht op de VIP tribune en op alles wat aan ons voorbij kwam lopen. De kleding van de paardemenliefhebbers is beduidend anders dan wij gewend zijn. Zelfs de kleintjes gaan al mee in de stoerheid van grote laarzen, bodywarmers, een soort van paardrijbroeken, de waxcoats....
Naast de wedstrijd waren daar ook allerlei stands waar je "goedkoop"het één en ander aan kleding kon kopen. Er zit toch ook een behoorlijk kakgehalte aan.... Drie presentatoren deden hun best om het festijn aan elkaar te praten. Een als commentator, een op een paard en één alla Gert Jan Dröge langs de society. We hebben onze ogen goed de kost gegeven. Wolken en zon wisselden elkaar af, waardoor wij met rode konen de avond hebben doorgebracht.
Heerlijk zittend op de veranda hebben we weer gegeten en gedronken. Wat kan het leven toch simpel en goed zijn.
Een laatste rondje over het park, om de laatste nieuwbouw te bekijken. Er staat veel te koop. Toch zijn er hele leuke huisjes bij. Ik zou zelf wel liever in de buurt van het water zijn, maar kan mij toch wel voorstellen dat mensen zich hiertoe aangetrokken voelen. Moe en voldaan hebben wij ons bed opgezocht.
De volgende dag kwamen Ed zijn ouders en Tante Ans en Dave. Wij hebben nog even samen met hen koffie gedronken en zijn daarna weer richting huis gegaan. Na een koffiestop bij Mace en Erica waren wij om een uur of zes weer in ons eigenste huis.