nog steeds in Thonon

Zaterdagavond, de zon is onder in Thonon. Een licht rode gloed tekent zich af tegen de hemel. In de keuken is het een drukte van jewelste. Ed en ik hadden bedacht dat we voor zijn ouders, Oom Floor, Mieke en Jan een lekkere maaltijd zouden gaan koken. Na tweemaal uit eten geweest te zijn, leek het ons leuk om voor de familie te koken. We zijn dus nog steeds bij Ed zijn ouders. De weerkaart liet gisteren zien dat het vandaag ook nog mooi weer ging worden. Zonde om dan in de auto te gaan zitten.
Ed heeft de afgelopen dagen een glimlach op zijn gezicht gehad van oor tot oor…… Hij heeft vier keer op de waterskies gestaan. Wat ging het goed zeg. Vorig jaar wilde hij teveel indruk maken en ging nonchalant in spagaat, met alle gevolgen van dien, au, dat deed een aantal dagen pijn! Nu was daar het principe van een gewaarschuwd mens telt voor twee. Goed concentreren bij de start en zie daar…..als een zonnetje kwam hij uit het water.
We hebben heel erg geluk gehad met het weer. Donderdag is het iet wat minder geweest, maar dat was met name ’s nachts. Harde wind en regen. Overdag viel er af en toe nog wat regen, maar het was een prima dag voor wat onderzoek naar badkameropties en de boodschappen bij de Cora. ’s Middags zijn Ed en ik op visite gegaan bij nicht Mieke en Jan. Zij wonen in een huis een paar straten verderop. Ooit hebben zij samen met een zus en Ed zijn ouders dat huis gekocht. Later hebben Ed zijn ouders besloten dat ze toch zelf maar een huis gingen kopen. We hebben heerlijk onder de parasol in de tuin gezeten. Ook al regende het af en toe, de temperatuur was goed.
’s Avonds is het dikke pret bij de borrel. Het is wonderlijk hoe snel de tijd gaat. Ik begrijp nu ineens de uitdrukking gezelligheid kent geen tijd. Vrijdagochtend, was daar bij het opstaan de blauwe lucht en de zon. Het bleek een echt cadeautje voor de hele dag. Na het ontbijt, de boot vaarklaar en met Ed zijn ouders het meer op. Ed kon nog even waterskiën. Ik ben het één en ander gaan uitproberen met mijn fototoestel. De automatische sportstand deed het erg goed. De foto’s zijn een stuk scherper dan die van afgelopen woensdag. Heerlijk relaxed bewegen wij ons door de dag. Om twee uur moeten we in Genève zijn. Oom Floor en ik zijn een rondje gaan lopen. Oom Floor is missionaris op Irian Yaja en kijkt dat toch wel een beetje zijn ogen uit. We zijn in een hele sjieke winkel geweest met allerlei trendartikelen. Er ontstond een heel gesprek over de noodzaak van dit soort artikelen vanuit dat wat je gewend bent.
Om drie uur zijn we weer terug gereden naar Thonon. Daar hebben we ons tegoed gedaan aan een snack aan de haven.
Bij thuiskomst weer gevaren. Ik ben als dappere dodo gaan zwemmen. Weliswaar met een zwemvest om, maar dat mag ‘m de pret niet deren. Ik ben helemaal geen waterrat, laat staan in een diep meer zoals het meer van Genève! Maar met zwemvest en boei was het goed om in het water te stappen. Het water is ongekend warm voor zo’n groot meer. Wanneer je je voeten naar beneden laat hangen, voel je wel de koude onderstroom, maar de bovenlaag is heerlijk warm.
In Thonon hebben we heerlijk op z’n Frans bij de roze kleedjes gegeten. Waarom dit de roze kleedjes zijn heb ik niet meegemaakt, vroeger hadden ze deze blijkbaar, nu zijn ze groen met oranje. Het eten was lekker en het was gezellig. De avond was er weer één van een gezellig samenzijn met de hele familie bij een glaasje wijn en een borreltje. Wat hebben we gelachen.
Op het nieuws was dat het zaterdag de hele dag mooi weer ging worden, dus hebben we besloten om pas zondag weer het goede weer te gaan volgen.
De zaterdag was er weer één van een strak blauwe lucht, in de verte zijn daar de wolken boven de bergen, maar hier op het meer is er geen wolkje aan de lucht. Boodschappen gedaan en daarna met de boot erop uit. Amphion voor een drankje, Evian voor een snack, daarna het meer op voor een skiavontuur en een zwemrondje.
Nu zitten we met dikke buiken na te genieten van het feestmaal wat Ed en ik hebben bereid voor de hele familie. De koffiepot pruttelt, de theeketel heeft gefloten, de borrel wordt uit de kast gehaald. Het is weer tijd voor stoere verhalen. Morgen gaan we zien waar de wind ons verder gaat brengen.