waarom spreken wij geen Russisch

Ineens hoor ik Ed gisteren vertellen dat onze gastvrouw bij Kapan zich toch wel heel verbaasd uitsprak over het feit dat wij geen Russisch spraken. Hoezo Engels! Het wordt duidelijk dat hun beleving in de Sovjettijd is geweest dat Russisch belangrijk was en dat was ook zo. Dat wij in een ander deel een heel ander beeld meegekregen hebben van het communistische Russisch is voor hen niet voor te stellen. Ik kom niet ver met de paar woorden Russisch die ik ken. Trouwens het leren van Armeens is ook een behoorlijke opgave. Er is niets in deze taal wat ook maar enig verband heeft met iets wat ik ken. De mensen beginnen wel helemaal te glimmen op het moment dat je een Armeens woord gebruikt, het is de moeite waard van het proberen. Moeilijk doen ze niet over de uitspraak, waarvan wij weten dat het echt niet klopt. Ik ben gebleven bij het Tatev klooser. Na een onvergetelijke route, kwamen wij afgedaald naar het dal waar het klooster ligt. De hoofdkerk stamt uit 800 en daarna is er van alles bijgebouwd.Het klooster heeft de uitstraling van een fort, liggend op een grote rots. Het klooster was behoorlijk beschadigd bij de aardbeving van 1931, maar het meeste is inmiddels weer opgebouwd. Het is een florerend centrum voor kennis geweest en men denkt dat er 1000 mensen hebben gewoond. In de 14e en 15e eeuw was het klooster en kenniscentrum op het hoogtepunt. Uit de kerk komt het geluid van twee mannen stemmen. Er wordt een mis opgedragen. De priester heeft een grote zwarte puntige muts op. Het doet een beetje denken aan de kluxkluxklan, maar dat is geen goede associatie van Leen. Na de kerk gaan we een hapje eten bij een klein tentje buiten het terrein. De priester komt over de weg aanlopen en stelt zich voor als father Michael. Vriendelijk vertelde hij ons de belangrijkste feiten van het klooster. Het kleine tentje wordt gerund door een pittige dame. Zij blijkt de vrouw te zijn van de locale arts van het gebied. Haar man is vorig jaar overleden en met hulp van de familie heeft ze dit opgebouwd zodat ze toch in het onderhoud van haar twee zonen kan voorzien die beiden studeren. Weer wordt duidelijk hoe belangrijk de familiebanden zijn in dit land. Ze heeft grote plannen voor het braakliggende terrein achter haar eettentje. Het eten is lekker en met zorg bereid. Volgens Gerard is dit echt homemade, zoals men het thuis eet. We vervolgen onze weg kronkelend richting eeen kloof. Hier komen we op een plek waar men in de zomer kan genieten van natuurlijke warmwater baden. Het ziet er nu naargeestig uit. Ooit heeft dit grandeur gehad, nu liggen daar de scherven van de kwajongens die proberen om bierflessen kapot te gooien op een richel aan de overkant van de kloof, waarop de scherven moeten blijven liggen. We kronkelen door en komen beneden bij de rivier uit. Wow, hier hebben zich weer de grote basaltorgels gevormd. 's avonds gaan we, nadat we onze bagage hebben afgezet bij ons onderkomen langs de rivier, nog even een wandeling maken om een beter zicht te krijgen op deze basaltorgels.
We kunnen eten in het hotel, maar achteraf hadden we beter bij het wuivende vrouwtje iets er voor kunnen gaan eten. De jongen die ons bedient is net in dienst, er is geen begeleiding en hij bakt er erg weinig van. De kaart ziet er indrukwekkend uit, maar dat wat ze ons voorschotelen is niet zo heel erg lekker. Ach, de maag is gevuld en wij gaan moe maar voldaan naar bed met op de achtergrond het kabbelen van de rivier. Het bed is voor ons te klein, een twijfelaar met een éénpersoons dekbed. Dit maakt dat we enigszins rabbig wakker worden. We houden veel van elkaar, maar zo slapen ging ons toch niet helemaal goed af. Het hotel is erg nieuw. Armenië staat bekend om het goede handwerk, maar hier lijkt het er toch op dat het met weinig middelen gebouwd is. Het granito op de trap valt nu al uit elkaar. boven de rivier zijn allemaal kleine vlonders gemaakt. Weer het kleine kamertjes idee, waar je met de hele familie privé kunt zitten. Ook op openbare bbq plaatsen hebben ze van dit soort optrekjes langs de we.Op naar het volgende avontuur.