krokodillen en de leeuwen.

eenmaal de grens over, volgen we de Limpopo reiver weer terug richting kwa tuli, maar dan aan de andere kant. Hier zien we weer de hekken en is er veel landbouw. We gaan naar een krokodillenfarm van een blank stel Zuid Afrikanen. Het wordt een rare gewaarwording.Ik merk dat ik dubbel ben. Aan de ene kant is het prachtig om al deze dieren zo van dichtbij te kunnen aanschouwen. Wat een prehistorisch beest is dit, maar aan de andere kant liggen hier wel meer dan 10.000 krokodillen in allerlei maten en soorten. Een krokodil moet 8 jaar oud zijn willen ze geslachtsrijp zijn. 250 stuks zijn gescheiden voor de voortplanting. Omdat het winter is, hebben ze sinds 15 mei niets meer gegeten en zullen ze per 15 augustug weer gevoerd worden. Het geslacht van een krokodil wordt bepaald door de warmte rond het ei. onder de 29 graden worden het vrouwtjes en boven de 30 worden het mannetjes. voor de farm hebben ze de mannetjes nodig, want deze groeien het hardst. De krokodillen worden tot 1.80 gefokt en daarna gaan ze naar de slacht, voor het vlees en voor het leer. Voor de lunch krijgen we een maaltijd met krokodillenvlees. Het is wel lekker. Ligt een beetje tussen kalfs- en kippenvlees in. Als toetje krijgen we een wandeling naar de rivierbedding, waar op dat moment een lading sinaasappelen wordt neergedumpt en binnen een paar minuten komt daar een kollos van een mannetjesolifant aangelopen, samen met een groot koppel wrattenzwijnen en een aantal bavianenfamilies. Zitten op de eerste rang, bij het tentenkamp van de farm, aanschouwen we wat er zich voordoet in de rivierbedding. De olifant tolereert niet alles en haalt af en toe fel uit naar de zwijnen en de apan. goed is te zien hoe de hirarchie binnen de apenfamilies in elkaar steekt. Dan is het tijd om weer te gaan, want we gaat voor een wildehondengtrekking naar het terrein van de diamantmijn in de buurt. Het blijkt dat de honden onder de grond zitten. De wilde hond is heel erg aan het verdwijnen, ze proberen nu een fokprogramma op te zetten, maar ook dat is zeer moeilijk. We gaan op leeuwentrekking. Op een open landcruiser met een gids met antenne gaan we richting het park. Gelijk na 5 minuten is de weg al geblokkeerd door een omgerukte boom door een olifant. Geen probleem voor de landcruiser, dan gaan we ons er omheen ploegen. dit blijkt de voorbode van de rest van de rit. Zodra de ranger weet waar de familie zich bevindt, ploegen wij ons een weg omhoog, dwars door de bush, over stenen, dwars over bomen, het maakt allemaal niet uit.Hoe gaan we tussen al deze struiken een leeuwenfamilie ontdekken. De eagle eyes van Ed zien ineens een welpje tussen de struiken struinen. Daar spitsen zich de oren van moeder. Een mannetje, twee vrouwtjes en drie welpen liggen in de schaduw van de stuiken. Een uur cirkelen we heel rustig met de auto om deze groep heen. Ze zijn gewend aan het geluid van de landcruiser, welke gebruikt wordt om ze te observeren. De kleintjes zijn zo nieuwsgierig, dat wanneer de auto zich weer over een paar boompjes ploegt, ze gelijk dichterbij komen om te kijken wat er aan de hand is.
Dit is een echt avontuur. Takken zwiepen alle kanten op, we bukken telkens om alles te kunnen ontwijken, maar je ontkomt er niet aan dat je toch af en toe een zwieper mee krijgt.
We eten in een lodge onderweg, veel vlees, veel te vlees. Het is een echte jachtlodge en hangt vol met trofeën. De dames ruiken te sterk naar parfum, er loopt een grote Deense dog, maar ook een rat op pootjes, zoals Ed dit hondje noemt. Bij de braai zitten Zuid Afrikaners grote lappen vlees weg te bakken op de braai. We komen laat thui, moe maar erg voldaan.