Casa blanca de Maria

Zittend aan een lange houten tafel, hadden we vandaag tijdens het avondeten prachtig uitzicht naar de zee en strak achter de heuvels zijn nu de lichtjes van Malaga t zen. Het is nog steeds niet helemaal donker. Vanmorgen, veels te vroeg was daar de wekker. Ik had een paar uur geslapen, Ed bijna niets. Om 7 uur zou het vliegtuig vertrekken richting Malaga. Deze keer met Transavia vanuit onze achtertuin. Wat is dat ontspannen vertrekken. Alles is zoveel kleinschaliger dan de grote luchthavens. Je bent zo ingecheckt, zo door de douna en zie daar een heerlijk restaurant wasar ze verse croissants en lekkere sinaasappelsap serveerden. Konden we vorig jaar niet naar de sneeuw omdat Ed last van zijn rug had, nu is het Marleen die teveel instabiliteit heeft en met name bij het lopen op een gladde ondergrond gaat het niet echt goed. Waren we vorig jaar in de Algarve, hebben we nu een andere variant bedacht: vliegen naar Malaga, auto huren en een huis gehuurd via Belvila en of het een belvilla is...... Een aantal Hollanders hebben op een aantal buurstukjes grond, door dezelfde architect een huis laten bouwen. De huizen zijn verschillend, maar het handschrift van de ontwerper is zeer zichtbaar. Voor mij was het op de site liefde op het eerste gezicht. Het stond er net als nieuw op en had nog geen verhuurdata, hoeveel geluk kun je hebben. Eigenlijk zou het zo mijn huis kunnen zijn. Invloeden van Spanje en Marococo en natuurlijk heel veel spullen van Ikea, maar dat maakt niet uit. Vanaf het houten dakterras heb je bijna vrij (je ziet nog een stukje van de stad aan de kust) naar de Middelandse zee. Het is nu te koud, maar buiten is het terras verlengd naar opzij en daar bevindt zich een eindeloos zwembad. Kijk je op de juiste hoogte, dan zie je niets anders dan zee en lucht. Hier gaan wij de komende week vertoeven. Het is een graad of 14 geweest vandaag. Een harde wind, maakte het soms lastig om buiten te zitten, maar met de jas aan en de wangen in de zon is daar wel het vakantie gevoel en ook een beetje wintersport. Het heeft even geduurd voordat de houtkachel is gaan branden, maar nu begint het langzaam behaaglijk te worden. De bedden zijn voorzien van elektrische dekens voor de winter, en hoewel ik daar eigenlijk niets mee heb, kijk ik er nu al naar uit... Buiten is het nu heel erg donker geworden. Alleen wat flauwe lichtjes lichten op in het donker. Het is hier slecht weer geweest de laatste tijd. Komend over zee, zagen we bruine modderstromen, welke werden uitgespuugd in het zo helder blauwe water van de zee. Modderstromen kwamen de rivier af. Het schijnt her en der in het binnenland moeilijk begaanbaar te zijn. Zo ook het pad naar ons huis, Dit is een echt 4x4 pad en die hebben we toevallig wel thuis staan maar niet hier. Voor zondag geven ze weer veel regen, dus moeten we msschien maar gaan cocoonen in het huis hier. Hele brokken zijn weggeschoven uit de zijkanten langs de weg. Laten we hopen dat ze het ergste hier hebben gehad. Ooit heb ik hier gefietst en de herinneringen kwamen langszaam weer naar boven drijven. Nu begrijp is pas echt goed, waarom de eerste dagen van het fietsen zo zwaar waren. Je moet echt gelijk vanaf de kust het binnenland in de heuvels en de bergen op. Zo hier en daar kun je in de verte zien dat er sneeuw op de hogere toppen ligt. Moclinejo is een witdorp, daar gaan we morgen maar eens beginnen met ons eerste avontuur. We hebben hier internet, maar verders zijn we geheel en al van de buitenwereld afgesloten. Geen tv, dus ook geen OS, wel jammer, want via internet kun je niet kijken, dat heeft vast met de rechten te maken. De tv is alleen voor gebruik samen met de dvd recorder. We hebben al het één en ander aan lekkage gevonden, men is hier toch niet helemaal ingesteld op heel veel regen. Mijn ogen beginnen langzaam dicht te vallen. Tijd voor een laatste slok wijn, wat is dat trouwens goedkoop hier, het begon bij 99 eurocent en de fles port is 5. Ik ga lekker douchen en dan slapen en dromen over de dag van morgen. Ik heb mijn eerste vrouwtje met Ezel al weer gezien.