Wenen

Regensburg. Buiten hangt een dichte sluier van nevel. Kleine druppeltjes maken de straatstenen nat. Arch hotel in de Altstadt. We zijn al een paar dagen onderweg. Lief, broer en ik. Vrijdagmiddag vertrokken tot in Dillenburg. Ook wel Oranienstadt genoemd. Hier komt Willem van Oranje vandaan. Het is drie keer niets, maar het heeft een leuk hotel, het eten bij de Italiaan is lekker en het slot op de heuvel ligt er prachtig mooi uitgelicht bij. Zaterdag is een reisdag, want het reisdoel is Wenen. Het weer is ons goedgezind. De ochtend mist wordt langzaam opgegeten door de zon en de herfsttinten van de bomen lichten op in het late najaarslicht. We stoppen regelmatig en genieten van het herfstzonnetjr. In Passau aan de Donau, vlak voor de Oostenrijkse grens gaan we de snelweg af om even de benen te strekken. Wat een lief en leuk stadje aan de Donau. We wandelen rond de dom, drinken een heerlijke bak koffie op een terras en zetten daarna de billen weer in de auto, want Wenen is ons einddoel voor de eerste komende dag. Lief moet hier heen voor werk en wij gaan zonder klagen mee. Het hotel Lindner am Belvedere blijkt wel buiten het centrum te liggen?maar alles is op loopafstand. We zijn zodanig laat dat we besluiten om in het hotel te eten en dat is een prima plan. Geen onvertogen woord over het hotel. Wat een heerlijke plek. Lief heeft het ontbijt inclusief, maar wij steken schuin de straat over en kunnen voor een zachte prijs ontbijten. De zondag is een heuse toeristendag voor ons drieën. Eerst de Spaanse rijschool. Een fenomeen in Wenen. Al honderden jaren worden er passen en sprongen aangeleerd aan Lipizaner hengsten. Geboren zijn ze zwart en via een lange weg van grijs ( de 4 tot 6 jarigen) waren best nog grijs, worden ze spierwit. Wat een mooie beesten. Stap voor stap wordt er uitgelegd hoe ze worden getraind om uiteindelijk een ballet aan stappen en sprongen te kunnen maken. Het was veel mooier dan dat we gedacht hadden. Eenmaal buiten, waren we er getuige van hoe ze weer teruggebracht werden naar de stallen. Het is niet goedkoop, maar het is wel zo een dingetje waarvan het voelt dat je het toch wel gedaan moet hebben. Achter ons op de statribune stonden twee Vlaamse dames en daar raakten we mee aan de klets. Gevolg: een toast met zalm en een glas champagne in de tuin. Leuk!!!!! Via Het guesthouse voor de lunch (wat een leuk adres), de dom, naar het Donau kanaal. In de zon langs het water lopen, een vrijplaats voor graffiti en andere kunstenaars. Een mooi contrast met de andere zijde van de stad, de grootsheid en wijdheid. Ooit was Wenen het centrum en dat moest de architectuur wel weergeven. Er wordt veel gefietst in de stad. Overal zijn speciale fietspaden en er zijn veel parken. Doordat het weer zo goed is, is er ontzettend veel levendigheid. Voor de avond hebben we ons laten verleiden tot een klein concert met zang en dans van Mozart en Straus. Er moet dus vroeg gegeten worden
Een Libanees restaurant, waar een combi van voorgerechten als tapas kunnen dienen. Een collega van lief voegt zich bij ons. Het concert vindt plaats in een klein stoffig zaaltje waarvan men zegt dat Mozart hier ook heeft gespeeld. Ach, je kunt de toeristen alles wijs maken. De traptreden kraken, de vloer is scheef, Amerikanen en Chinezen blijken toch gereserveerde plaatsen te hebben, dat terwijl wij op tijd moeten zijn voor de vip plaatsen, want er zijn geen nummers. Hmmmmmm. De musici zijn niet allemaal even blij, maar het is een bijzondere ervaring om zo dichtbij te kunnen zitten. Het bier is waterig en de wijn te zuur in de pauze, het personeel weet niet hoe snel ze na afloop de tent moeten verlaten, maar wij hebben genoten. Vlakbij het hotel blijkt een kleine brouwerij te zitten. Salm bräu. Grote houten tafels, lederhausen, dirndljurk en bier. Ze hebben een proefplankje met 5 biertjes. Dat is lekker!!!! Moe maar voldaan gaan we slapen.