de laatste dagen bij zazoe - Reisverslag uit Pretoria, Zuid-Afrika van marleenran - WaarBenJij.nu de laatste dagen bij zazoe - Reisverslag uit Pretoria, Zuid-Afrika van marleenran - WaarBenJij.nu

de laatste dagen bij zazoe

Door: marleen

Blijf op de hoogte en volg

10 Augustus 2008 | Zuid-Afrika, Pretoria

de anderen, Robert, Wendy, Hans, Koen en Jos gaan naar de bosjesmannen samen met Natascha. Wij blijven in de lodge, samen met Rex en Ieke. We doen een stukje ehbo in de bush, oriëntatie met kompas en gps en nog het stuk spoorzoeken. Robert heeft nog op een impala gejaagd, voordat hij weer op pad ging. Op maandag was er even een dip in het kamp. Ooit heeft Rex de Mount Everest beklommen samen met Wilco van Rooijen. Rex moest omkeren, Wilco kwam zonder zuurstof op de top. Nu kwam er in de auto een smsje binnen dat hij vermist was op de K2 en dat er veel mensen omgekomen waren die dag, waarvan a4 uit het team. Later bleek dat de beide Nederlanders boven water waren, maar dat er op die dag 9 mensen waren omgekomen op de berg. De stemming was enigszins gedrukt, ook al zei Robert dat dit een onderdeel van het vak is, later gaf hij toe dat hij dit toch niet in zijn systeem heeft zitten. Hij is bezig om te proberen om als 5e Nederlander de 7 summiets te gaan halen. Samen met Rex en Ieke hebben we een hele gezellige avond gehad, terwijl de anderen bij de bosjesmannen zitten. Wij besluiten om de volgende ochtend mee te gaan voor het bijvoeren van de dieren. In de regio, vallen de eerste grote dieren om door de droogte. In september wordt de eerste regen verwacht, maar tot die tijd blijft het dor gras en en geen blaadjes. We staan vroeg op en rijden langs de verschillende waterplaatssen om luzern ( een soort van gras) te deponeren, zodat in iedergeval de waterbokken, elanden en de impala's kunnen eten. Wanneer we rond zijn en het terrein verlaten, om via de asfalt weg terug naar huis te rijden, ziet Ed ineens iets langs het hek lopen. De consternatie is groet wanneer het een katachtige blijkt te zijn. Eerst denken we dat het een luipaard is, maar thuis gekomen en de foto's bekijkend, blijkt het om een cheetah te gaan en die zijn veel zeldzamer. Ons geluk is dat het dier een hele tijd met ons meerent langs het hek, voordat hij het bos in verdwijnt. Waarschijnlijk was het plan om door het hek te kruipen en over te steken, maar nu rijdt daar een auto. Bij de laatste waterplaats was daar het restant van een soort patrijs, waarvan wij dachten dat deze was opgegeten door een hyena, maar nu is daar toch de twijfel of het niet de cheetah is geweest. Met een grote adrenaline stoot keren wij terug voor het ontbijt. Onze dag kan niet meer stuk. Woensdag zijn Ed en ik de hele middag op pad geweest met de quad. Wauw, wat is dat stoer, om op zo'n ding door wildterrein te rijden. Goed was wel te merken, dat de dieren dit geluid niet kennen. Ze springen veel eerder weg dan met de landrover. Helemaal bruin van het rodestof, kramp in de duim van de gashendel, komen we moe maar voldaan terug in de lodge. Net op tijd om de bushaapjes weer door de bomen te springen. De laatste dat besteden we aan het schrijven in het gastenboek, te genieten van de cheetah in de morgen, wat spullen pakken. Oja, we gaan nog met Rex en Ieke naar de plaatselijke school om wat spullen te gaan brengen. ieke had twee skippyballen uit Nederland meegenomen en een stapelballonnen. Wij doneren onze gekleurde stiften en kopen een heel pakket schriften bij de plaatselijke supermarkt. De hoofdmeester maakt een slechte beurt, door gelijk over een scooter te beginnen. Onze gastheer heeft een aantal jaren meegedaan met adventureracen (4 mannen en een vrouw, moeten in een dag of drie, dag en nacht een parcour afleggen, waarbij allerlei disciplines aan bod komen.) Een aantal ploeggenoten van Rex hebben gefietst voor Afrika. Van dit geld zijn 17 fietsen gekocht en weggegeven aan mensen in Swarwater. het is nu een soort van wittenfietsenplan geworden. De fietsen zijn wel van mensen,maar iedereen fietst erop. De meester ziet zijn kans waar en bedenkt dat deze blanke man wel een scooter voor hem kan kopen. fout...... In de middagkomen de anderen weer terug en gaan we voor onze laatste gamedrive, waarbij we als toetje nog een hele grote groep met waterbokken zien (wel een stuk of 30 á 40), 5 struisvogels, de elanden, steenbokjes, koedoes...... mooi afscheid.
We eten garnalenspiesjes en een super grote steak en drinken een goed glas bij het vuur. Onze zazoe xperience zit erop. Wat een avontuur en wat is het goed in elkaar gezet door Natascha en Rex. Verwennerij ten top, altijd vriendelijk en flexibel, een programma van veel wisselende onderdelen. Onze eerste ontmoeting met Afrika is een gouden en wij zullen zeker nog eens terug komen. Het klimaat was ideaal. Drie weken mooi weer, soms al wel warm, maar de avonden zijn koel, soms ook koud, waardoor je heerlijk kunt slapen. We hebben een wereldtijd gehad en ontzettend veel geleerd. Vrijdag zijn we in alles rust samen met Robert en Wendy naar Johannesburg gebracht. De vlucht is lang,het wachten in Londen best ook wel lang. Op schiphol staan Ben en Marjo ons op te wachten. Moe maar voldaan zijn we thuis en kunnen we nagenieten van een supervakantie. De eerste foto's zien er goed uit. De nieuwe lens is de beste aankoop geweest die ik gedaan heb. Morgen gaat Ed weer werken. Ik heb nog even de tijd om alles op een rijtje te zetten en ga voor een aantal dagen naar Texel.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Zuid-Afrika, Pretoria

Actief sinds 15 Dec. 2006
Verslag gelezen: 243
Totaal aantal bezoekers 175560

Voorgaande reizen:

30 November -0001 - 30 November -0001

de wereld ontdekken.

Landen bezocht: