Ameland in de sneeuw

Er hangt een lichte sluier van bewolking over het winter landschap van Noord Nederland. Voorzichtig probeert de zon het licht te laten schijnen op het dunne laagje ijs dat zich aan het vormen is op het wad. De vogels schuifelen voorzichtig over het gladde oppervlak, hopende een gat te vinden voor wat water en voedsel. De oosten wind maakt de gevoelstemperatuur een stuk onaangenamer. De boot zoekt zijn weg via de vaargeul naar Ameland. De dijk is bedekt met een dun laagje sneeuw en het zonnetje doet dit oplichten in het landschap. Een weekendje Ameland, met de vrienden van Zuid Afrika. Een groot, behaaglijk huis met een sauna. De ramen geven uitzicht op de duinen met sneeuw. Ons huis ligt op de luwte. Aan het helmgras kun je zien dat er een venijnige wind uit het oosten blaast. Bij het ontwaken blijkt het erg grijs buiten te zijn. De wind is aangetrokken, we rijden naar het Oert op de oostkant van het eiland. Dwars door de duinen, met de wind vol in het gezicht lopen we naar het wad, waar het eerste kruiende ijs zich is gaan vormen. Het is bros, wanneer je er op stapt voel je dat het van brak water is. Veel mensen wagen zich niet buiten wat is het een genot om de kroeg in te duinen en je te verschuilen achter een grote beker chocolademelk met slagroom! Het is wintertijd op Ameland. Men is op vakantie, waardoor veel restaurants dicht zijn. Ze tanken bij voor de start van het nieuwe seizoen, maar we vinden een leuk plekje om te eten voor de avond. In de tussentijd maakt de sauna overuren. Leuk om met de billen in de sneeuw te gaan zitten. De mannen althans. bij terugkomst van het eten staat er een halve maan aan de hemel. Ed en ik wandelen nog even naar het strand, met een lange schaduw van ons zelf in de sneeuw. Het heeft iets magisch. Dit herinner ik mij ook nog van Noorwegen met de sneeuw reflecteert het maanlicht en is het bijna of je daglicht krijgt. Op het strand zien we de lichten van de booreilanden voor de kust, terwijl de wind ons de tranen uit de ogen snijdt. Terug in het huis worden we omarmd door de warmte, wat heet, we worden bijna gevloerd. Zondagochtend gaan de mannen na het ontbijt rennen. Stoer, want weer staat daar de snijdende oosten wind. We gaan met de auto nog naar de andere kant van het eiland en beklimmen de vuurtoren. Boven giert de wind door het traliewerk en voel je de toren heen en weer bewegen. Het uitzicht is mooi. Men heeft met de poedersuiker gestrooid veel sneeuw ligt er niet, bij ons ligt veel meer, maar het maakt het landschap wel heel vriendelijk. Bij vertrek van Ameland is de wind aangetrokken tot windkracht zeven. Nu wordt de adem echt afgesneden. Het ijs op het wad zie je voortgestuwd worden door de wind. Vanaf het moment dat we van de afsluitdijk rijden bij Den Oever begint het te sneeuwen. We komen in de voorspelde sneeuwjacht. We komen veilig thuis aan, na ruim drie uur rijden. We hebben een fantastisch weekend gehad, ontspannen en met heerlijk winterweer.