Even een weekje naar Frankrijk

We vertrekken om zes uur met een gestaag gordijn van regen. In België moet het beter worden! We zijn onderweg naar Thonon les Bains in Frankrijk. Even een beetje adem happen. Voor de sneeuw hoeven we het waarschijnlijk  niet te doen. Op de radio vertellen ze dat de sneeuwgrens optrekt naar 2000 meter. Wij zitten dan niet in het goede gebied, maar dat geeft niet. Er is genoeg te doen rond het meer van Genève. Het is te merken dat het de maandag voor kerst is, het is enorm rustig op de weg, waardoor we goed door kunnen rijden. De thermometer loopt op tot 13 graden, dat is wel apart. In oktober waren we ook even in Thonon en toen reden we daar weg met min twee en een sneeuwstorm. Toen was het winter en nu lijkt het meer op de herfst of de lente. We stoppen regelmatig, maar komen toch voor half vijf aan.   De buurvrouw heeft de kachel aangezet en de warmte valt als een warme deken om ons heen. Geen muffe lucht van het herfstvocht, maar een comfortabel gevoel van thuiskomen. Het huis staat aan de rand van het bos, grenzend aan het natuurgebied rond de delta van de Dranse. Ed stookt de open haard op en op het fornuis borrelt de snert en een pasta maaltijd. Voor ons wordt het een sobere kerst, maar dat is niet erg. Onderweg waren we blij dat er geen boodschappen meer gedaan hoefde te worden , overal waren de parkeerterreinen tsjokkie vol. De satelliet doet het niet. We hebben allen het BVN. Ach, dat geeft ook rust. 
Eerste kerstdag: rustig opstaan, het weer is rustig. De broodjes in de oven geven het gevoel van gezelligheid en thuis. Goede dag om wat om het huis te doen. Ed is tot zijn grote frustratie al in de honhendrollen gaan staan. De voortuin is als hondentoilet gebruikt en daar zijn de kastanjebladeren als camouflage overheen gevallen. Harken, vegen ....... het ruimt er van op   In de middag rijden we naar Evian (van het water). Net als twee jaar staat het stadje vol met beelden gemaakt van wrakhout. Een plaatselijke kunstenaar schept uit drijfhout van het mee, de meest fantastische wezens. Elfen, trollen, herten, een golfer, allerlei dieren, vogels en mensfiguren   Je kunt er volledig je eigen  fantasie in kwijt. Het ziet er een stuk professioneler uit dan twee jaar terug. De beelden worden deels uitgelicht, er zijn speakers met geluid en nu op eerste kerstdag zijn er ook acteurs die spelen en muziek maken. Aan het eind van de middag wordt het druk, de warme chocolade en warme wijn wordt gretig afgenomen. In een hoek is de kunstenaar zelf nog druk in de weer met lijmpistool en schroeven. Ik ben jaloers op zijn fantasie! In Frankrijk lijkt het trendy om veel lichtjes te hebben die vooral veel en snel bewegen. Hoe meer er aan het huis hangen, hoe beter het lijkt. Ons kerstdiner sober en bestaat uit een kalfspasteitje en een kop snert, met een goed glas wijn en de snorrende open haard. De tv doet het even niet, er hangt een te grote storing lijkt het. Regen en wind gaan de hele nacht door.  Een boek en het maken van een Fotoboek op de laptop is een evengoede optie. 
Tweede kerstdag: is in Frankrijk geen feestdag, dus alles is weer open. De zon schijnt. Een uitgelezen moment om langs de Dranse te gaan lopen. Het meer is redelijk rustig en af en toe glijdt de zin als een toneelspeler over de omgeving. Het water kolkt naar beneden. Regen en smeltwater doen de rivier opzwellen. Het water kleurt lichtblauw, dit meteen dreigende wolkenlucht verlicht door de zon, maakt het tot een dreigend, maar prachtig landschap. We zien aalscholvers en prachtige eenden, waarvan ik telkens de naam vergeet. De Vlaamse gaaien hebben we tijdens het ontbijt al gezien. De vogeluitkijk bestaat tegenwoordig uit twee niveaus. Dat is mooi! Verschillende ooggoogtes, vooral laag kijk je bijna tegen de vogels aan. Een grote kom snert wacht ons als beloning in het huis. Daarna is het de beurt aan de goten en hout voor de open haard.  Ons uitstapje voor vandaag wordt het winkelcentrum de Cora! Boodschapjes doen en lekker neuzen. Het is een soort warenhuis , maar dan anders  bij thuiskomst blijkt dat de buurtjes weer terug zijn uit Zwitserland  we gaan even gedag zeggen en een glas drinken. Vrijdag gaan ze zelf op vakantie. Donderdag 27 december:  de lucht is grijs en niet lang na het opstaan zien we de eerste druppels in het water voor ons vallen. Geen dag om lekker buiten te gaan vertoeven en de bergen in met zulke lage bewolking heeft al helemaal geen zin. We besluiten om naar Montreux te gaan. De auto heeft behoefte aan een slok benzine en dan wel van een zekere schelp en zo'n station ligt er langs de weg naar Montreux  langs de Franse tolwegen zijn bijna alle stations verkocht en kom je er geen meer tegen.  Hopen dat het bij Montreux  droog is, maar niets is minder waar. Daar waar de parkeergarage is, blijkt ook een winkelcentrum met een brasserie met uitzicht op het meer. We laven ons aan wat typische Zwitserse gerechten en gaan een beetje shoppen. Het blijft regenen, dus dat nodigt niet uit tot een lange wandeling. Wat kun je toch goed het verschik merken tussen Frankrijk en Zwitserland ..... ging  ik even plassen in Evian..... was het een kwestie van neus vies dicht te houden en liefst de ogen ook en dan staande goed mikken, in Montreux blinkt het en stinkt het niet. Voor donker zijn we weer lekker in het huis terug. Het lijkt nu harder te waaien,je hoort de wind in de schoorsteen en over het meer komen roetzwarte wolken aangedreven. We gaan lekker borrelen bij de buren en dan nog even genieten van de open haard. Op de radio klinkt de Franse versie van gangnamstyle. Dat is een rare gewaarwording. In het park wordt het langzaam drukker. Vrijdag 28 dec. het zonnetje doet z'n best. Vandaag gaan we naar Annecy. Volgens de Michelin gids een drie sterren stadje. Het Venetië van de Savoie   Het is een vriendelijk stadje, waar het water door de kanalen en onder de gebouwen kolkt. Het gaat hard. De zon schijnt op de bergen in de verte, daar waar wel sneeuw ligt. We nemen een toeristische route terug en komen door een vallei waar nog wel wat sneeuw lag. Zaterdag wil Ed toch een poging doen om te skiën , maar we zullen wel hoog moeten gaan. Op het centrale plein van Thonon wordt geschaatst op een kunststofbaan. Geen ijs!