Zonsondergang en krekels in Oudtshoorn

Het is zondag en ik loop twee dagen achter met mijn verslag. In de nacht van donderdag op vrijdag wordt ik wakker en heb ik het idee dat er iemand onder de douche staat, maar de badkamer is leeg! Gelukkig maar. Het is de regen in combinatie met een hele harde wind en het geluid van de golven op de achtergrond. Bij het ontwaken regent het nog steeds. De oceaan is grijs gekleurd en de golven beuken met kracht op de rotsen. Hier en daar gloort er wat licht door de wolken. Na een wasje gaan we een stukje doen van de wijnroute. De bergen laten zich niet meer zien. Voor een kopje koffie rijden we naar het restaurant Heaven, behorende tot het wijnhuis. Newton Johnson. Ze zijn nog niet open, maar natuurlijk kunnen we een koffie krijgen. Boven zee komt een blauwe baan, reden om de wijnroute te laten voor wat het is en te kiezen voor strand en zee. Het is duidelijk winter. Dutchies is gesloten, de eigenaar is naar Holland. Er loopt een pad door de duinen en het strandboulevard. Soms doet het een beetje denken aan mangrove. Een oudere mijnheer loopt langs met een "worstehondje" en hij raadt ons aan om naar Stanford te gaan. Mooi koloniaal, nu een dorpje met wat kunst en cafeetjes. Achter de zee ligt een lagune met als verrassing de flamingo's. Een pad loopt naar het water. Zijn de huisjes hier in aanbouw? Nee, een brand heeft er niets van over gehouden. Het is stil, op het geluid van de vogels na. In Stanford laat de zon ons in de steek. Oude, victoriaanse huizen sieren de hoofdstraat. Onder een luifel van KC's zitten we droog en kijken we toe hoe de regen met bakken uit de hemel komt vallen. Terug in Hermanus schijnt de zon. Tijd voor een bakkie met uitzicht op zee. Hier rennen de dassie's als gekken heen en weer en zijn zij verworden tot zeemeeuwen of ratten. Ze eten zelfs het plastic en lopen je als hondjes achterna. We eten bij het guesthouse. De chef kookt zelf. We mogen in de wijnkelder zelf een wijn uitkiezen. We gaan voor een Shiraz van Misha, lekker. Je kunt ook een kanonskop drinken, maar dan ga je voor een 200 euro wijn. Dat doen we niet. Tijdens het eten horen we de branding. Tijdens het ontbijt zie ik een hele grote plons in zee. De fantasie kan alleen maar zeggen dat het een walvis moet zijn geweest , misschien niet de zuidkaper, maar wel een grote. Het beloofd een mooie dag te worden en we besluiten om een verrassings bezoek te brengen aan Rosemarie. We krijgen haar maar niet te pakken en willen dan toch maar op de bonnefooi gaan. De route is langs de wijnvelden, totdat de weg niet meer verder gaat en we via een d-tour door het achterland worden gestuurd over een gravelweg. Mooi! We komen langs Tesselaarsdal en terwijl we stoppen om een foto te maken zien we gelijk twee kraanvogels. Het begin van het spotten van velen. We zitten op de Bluecrane route . In riviersonderend gaan we op zoektocht . Een politie agent stuurt ons weer terug naar waar we vandaan komen. Het is niet zo gemakkelijk. Na wat heen en weer rijden en bezoekers op verschillende kralen, en een telefoontje naar de dominee, die op vakantie is......komt er dan toch een route. Missie geslaagd. We drinken koffie, nodigen nicht en achterneef uit om met ons uit eten te gaan en krijgen dan de uitnodiging om te blijven. Ze wonen behoorlijk in het achterland. Een groot huis, met honden en katten. Johan slaapt op de bank en wij in het logeerbed. Een nicht van Rozie, komt ons gezelschap houden. In de avond is daar drank en veel vlees dat is klaargemaakt op de binnenbraai. Elke drie maanden krijgen ze een schaap en dat gaat keurig in stukje in de vriezer. 'S middagen heeft André ons nog rondgereden op de plaas, zoals ze een boerderij ook wel noemen. Wat een groot spul 2000 schapen lopen er en maandag gaan ze heel veel gerst zaaien. Ed mag nog meerijden op een satelliet aangestuurde zaaimachine. Na het ontbijt is het tijd om afscheid te nemen. Het was een bijzondere ontmoeting en goed om de familieband weer wat aan te trekken. Goed om te zien waar ze wonen, nu kunnen we daar een beeld bij vormen. De route moet ons richting Oudtshoorn brengen, via de R62. Een route die ons zal leiden door verschillende landschappen, variërend van landbouwgrond, wijnranken en veel bloemen, fijnbos en kale bergen, meer bushveld, ruige passen, struisvogelfarms dan naar Oudshoorn. We hebben veel kraanvogels, struisvogels gezien. Vier giraffen, elanden, bokkensoorten en niet te vergeten de bergzebra. Deze is kleiner dan de burchell zebra en heeft geen schaduw strepen. Puur zwart en wit naast elkaar en een bruine snuit. Wat een mooi beest. Nu zitten we nog even in de tuin van Yotclub, een kleine b&b met een prachtige tuin en een hide voor otters en vogels. De eigenaar is denk ik van oorsprong Brits en is zeer gastvrij. Zo direct gaan we lekker eten. Vandaag was een warme dag, met twee stops bij twee zeer verschillende restaurantjes. Dat maakt het rondtrekken zo leuk! Het is zeer ontspannen om hier te reizen en dat is wel heel fijn. Morgen gaan we weer terug naar de kust!