De miezer zet zich om in regen

De miezer zet zich om in regen. Na een stevig farmers ontbijt vertrekken we. We gaan over de Franschhoek pas, ruig en niet van plan om zijn geheimen vandaag aan ons prijs te geven. Het "teerpad" is goed en slingert gestaag omhoog. Een ander soort protea siert hier de hellingen. In de verte gloort er af en toe een plukje blauw in de lucht. Wie weet wat de dag ons nog gaat brengen. Bijna zijn we weer terug bij Kaapstad, maar nu gaan we linksaf en volgen we de walvisroute. Helaas voor mij is het nog te vroeg. Het panorama is ook zonder de walvissen geweldig. Ruige bergen hebben hun voeten staand in de oceaan. Hier en daar witte stranden, afgewisseld met rotsstranden. Bij Betty's bay zijn ook pinguïns. Het is hier mooier dan op de kaappunt. Ruiger, grove branding en er zit ook een grote aalscholver kolonie. Een verdwaald dassie zoekt zijn weg tussen de rotsen. Een kleine witte reigersoort schiet als een bliksemschicht tussen de pinguïns door. Gisteren hebben we drie fiere kraanvogels in het veld zien staan. Op de achtergrond klink easy listening muziek. Jack's Place, met naar alle kanten uitzicht! De lunch laat nog even op zich wachten. Af en toe schuiven er wat wolken langs de zon. Van club@afrika hadden we oorspronkelijk een adres in Sandbaai, Hermanus om naar toe te gaan, maar door het familie bezoek wat we misschien gingen doen, hebben we dat op een laag pitje gezet. Uit nieuwsgierigheid besluiten we toch om er naar toe te rijden. In eerste instantie rijden we te ver door en komen we op de marindedrive in Hermanus uit, maar nummer 44 bestaat daar niet. Eenmaal bij schulphoek aangekomen, blijkt het een pareltje te zijn. We worden zeer vriendelijk ontvangen en wanneer we zeggen dat we Dennis kennen, komt er een grote glimlach op het gezicht van de gastvrouw. Vanuit de woonkamer is er prachtig zicht op de oceaan. Adembenemend. De vloed is aan het opkomen en de golven worden steeds hoger. Over een paar maanden kun je hier vanuit de luie stoel de walvissen aan je voorbij zien gaan en uit het water zien springen. Nu is daar de oneindige vlakte van water. Het aanbod wat ons gedaan wordt is zo goed dat we besluiten om twee nachten te blijven. Ed en ik hebben zelfs een jacuzzi in het bad zitten. De kamers zijn een mooie mix van oriëntaals en luxe. Smaakvol. Voor het huis loopt de kusweg, een groenstrook met veel inheemse planten en dan de rotsen en de zee. De bewoners hebben er voor gezorgd dat er een pad aangelegd kon worden. We gaan van 5 tot 6 een stuk hiervan lopen. De golven beuken met een oerkracht op de rotsen. Het is mooi om te zien waarom surfers zo gek zijn op dit soort golven. De golf hoogt zich op en begint aan de rechterkant te rollen en dit verplaatst zich steeds meer naar links. Achter de bergen gaat de zon onder. Het licht wordt zachter. De mannen besluiten een duik in het zwembad te nemen, ik ga voor een warm bad. Ons is aangeraden om niet naar Hermanus te gaan voor het eten, maar vlak in de buurt. Als gast kun je ook bij Schelpenhoek eten, maar dan moeten ze dat in de ochtend al weten. Morgen kunnen we mee eten. In het donker zoeken we ons een weg naar daar waar we zouden moeten zijn.........de weg kronkelt omhoog de bergen in, we hebben een afslag gemist. Terugrijdend blijkt de TomTom een uitkomst te zijn en er is een parkeerplaats met veel auto's. Vaak een goed teken. Het restaurant blijkt gekoppeld te zijn aan een opleiding tot chef! De helft van de studenten staat in de keuken en de andere helft moet in de bediening, om te ervaren hoe het in een restaurant is en om ze bewust te maken voor wie ze nu eigenlijk koken. Wij krijgen Josh. Hij doet stinkend zijn best. Het drie gangen diner kost net 13 euro. Wauw en tussendoor krijg je ook nog een amuse, een spoor en koffie met lekkers toe. Per persoon kost deze avond ons 17,50 euro en likken wij ons de vingers af. Wat even feest. Het is jammer dat het licht op de romantische stand staat en je dus niet zo goed kunt zien wat de kleuren op je bord zijn, want het blijkt (met een zaklampje) geweldig te zijn. Nu zitten we met een ronde buik in de woonkamer van het guesthouse. We lijken de enige gasten te zijn. Morgen komen er meer, dan is het vrijdag. We aan nog 1 poging doen om in contact te komen met onze nicht en anders laten we het voor wat het is en aan ons eigen plan trekken. Morgen gaan we lekker rustig aan doen.