Motregen in Franschhoek

Little waterfall riverside lodge in de buurt van Franschhoek. We zitten in de wijnstreek. De eigenaar is van oorsprong een Libanees en dat kun je zien en merken, zoals hij van ons zegt dat hij kan zien dat we uit Nederland komen aan onze non verbale communicatie. We hebben een beetje onderhandeld en zitten nu met een bakkie rooibos met uitzicht op de wijnranken met daarachter een prachtige bergketen. Eigenlijk ligt de lodge tussen twee ketens in. Het is wederom een stralende dag. Morgen of overmorgen schijnt het weer om te slaan, maar nu genieten we nog even van de laatste stralen van de dag. Het ontbijt was heerlijk, het uitzicht was even kwijt bij de Inn between. Een dikke laag van mist lag over de baai en de zon had moeite met het oplossen. Om tien uur hadden we een afspraak met Sue om nog even kop koffie te drinken. Een speciale dame, sterk! Leuk om haar huis te zien. Vol met allerlei spulletjes. omze Hollandse keukendoeken pasten perfect bij de keuken. Om een uur of elf zijn we vertrokken langs de oud Kaapse weg richting Stellenbosch, bekend om de wijn. Eerst voerde de route ons een heel stuk langs de kust. De zandduinen schijnen hier regelmatig een poging te doen om de weg te veroveren. Hier hebben ze geen sneeuwruimer nodig, maar een zandschuiver. Langs het township, waar een miljoen mensen wonen voerde de weg ons richting de wijnen. Ze hebben hier geen Mandela huisjes, maar zijn het allemaal hutjes van golfplaten. Her en der is men bezig met vuul verbranden. Ik las van de week dat je ook een homestay kunt regelen in een township. Vlak voor Stellenbosch bezoeken we Van Ryn Brandy.. Mooi stijlvol gebouw, voor ons is het te vroeg om te proeven. In Stellenbosch, een studentenstad, zien we veel jeugd op straat. Het is vandaag de dag van de arbeid en dus een Bank Holliday. We eten lunch bij een Cubaans restaurant waar alleen maar jongeren zitten, allen met een waterpijp! Vanuit de stad gaat de weg richting hellshoogte. Hier moesten vroeger de voortrekkers doorheen op weg naar het voor hen zo onbekende en dat was een hel. Na zes kilometer ligt daar het wijnhuis Tokara. Ooit hebben wij deze gekregen als cadeau voor een feest. Ze verkopen het bij de Gall en Gall. Het gebouw is modern! Mooie architectuur. Ze verbouwen wijn en olijven. Het restaurant heeft terras met een adembenemend uitzicht. Koffie en dessert! Het eerste guesthouse was een oud gebouw, erg bedompt en benauwd. Wel helemaal vol met antiek. De kleine waterval heeft ruimte en nog zonneschijn. We weten niet hoeveel we de zon nog gaan zien. Via de wijnvelden en de citroenplantage kun je naar de Bergrivier lopen. De ibissen en de ganzen doen een wedstrijd wie er het hardst kan krijsen. Ik denk, persoonlijk, de ibissen. In Chili hebben deze jongens met hun kromme snavels ons menigmaal uit de slaap gehouden. Daar noemen ze deze vogel de bandoeria. In Franschhoek gaan we naar de aanrader van onze gastheer: "kalfi's". In Zoetermeer hebben ze koetjes en kalfjes. Bier hebben ze kalfi's en die serveren de traditionele Afrikaanse keuken. Johan en ik nemen een platter, waarbij je drie voorgerechten en drie hoofdgerechten krijgt. Om je vingers bij af te likken. Ed gaat voor de springbok! Nu zitten we om de open haard, die weliswaar niet aan is, maar wel gezellig is. Bij het ontwaken liggen de bergen verstopt achter een grijs gordijn. Het is niet duidelijk of het mist of regen is, maar eenmaal buiten blijkt het fijne motregen. Toch krijgt het weer een 8, dus dag gaat reg kom voor vandaag. We gaan terug naar de kust!