De oranjekamer in Fishhoek

Maandagochtend, de lucht kleurt in lichte pasteltinten. Wat verdwaalde zonnestralen raken de eerste flatgebouwen aan het water. De liggende leeuw ( een stukje bergformatie wat er uit ziet als een liggende, slapende leeuw, met als top Lion's peak, lig in de weg van de opkomende zon. De zee is bijna rimpelloos. In het huis hoor je de geluiden van de andere gasten, met name de badkamers hoor je erg goed. Het ontbijt wordt buiten geserveerd. Wat een luxe.! Kaapstad heeft voorons een verrassing in petto, want de tafelberg laat zich in volle glorie aan ons zijn. Het is druk bij de kabelbaan en toch zijn we om tien uur al boven. De wind is opgestoken en op 1700 meter hoogte moet je toch wel even een jas aan trekken. In een shopje zit een jongen die sieraden maakt. Hij is gekoppeld aan een foundation en maakt sieraden van hout en zilver. Ik besluit een kleine hanger te bestellen en terwijl wij de wandelroute bovenlangs gaan lopen, maakt hij het voor mij in orde. Het uitzicht is fantastisch en de natuur laat zich niet zo gemakkelijk beschrijven..de tafelberg is uitgeroepen tot 1 van de nieuwe natuurwereldwonderen. De vegetatie is bijzonder. De grootste verrassing voor mij is dat de protea's net in bloei gaan komen. Dit is een bloem die een soort van oervorm lijkt te hebben. De dinosaurus van de bloemen.hele groepen schoolkinderen gaan gedisciplineerd aan ons voorbij. ED heeft gelijk contact en maakt een filmpje gemaakt. De jongen van de sieraden is verbaasd, maar heeft er een kunstwerkje van gemaakt. Bijzonder souveniertje. De kabelgondel draait rond terwijl je op en neer gaat. Tevens is er een systeem ontwikkeld waarmee ze drinkwater mee naar boven kunnen nemen en het afvalwater gaat weer mee terug. Bij het waterfront eten bij Mojo een soepje. Dit restaurant is zelfvoorzienend. 6200 plantjes groeien in een buizen systeem waar water doorheen loopt. De vis zwemt in bassins en zonnepanelen zorgen voor de energie. De keuken is Afrikaans van Noord naar Zuid. In de avond gaan we er weer eten en dan is er zelfs lief muziek. Met de boot is het een half uur varen naar Robbeneiland. In de haven zitten er misschien wel een duizend aalscholvers. We worden met een bus over het eiland gereden. Onze gids maakt er een geweldig spannend verhaal van, waarbij hij ons er op voorbereid dat we naar de gevangenis gaan. Het eiland heeft nog een dorp, waar de medewerkers van het museum wonen. Inmiddels zijn er te weinig kinderen en is de school gesloten. De kinderen die er zijn gaan elke dag met de boot naar de vaste wal. De Engelsen hebben een aantal planten geïmporteerd zoals de eucalyptusboom die er voor gezorgd hebben dat al het grondwater is verdwenen. Dit moet van de vaste wal worden aangevoerd. Een ecosysteem moet je niet zomaar verstoren. In de gevangenis worden we rondgeleid door een voormalige gevangene. Het is dubbel. Omdat het een museum is geworden wordt alles goed onderhouden, maar daardoor raak je het gevoel kwijt.m het is te schoon, te netjes en te steriel. Voor mij heeft het wel iets speciaals om er toch geweest te zijn. Wat vooral onbetaalbaar blijkt is het uitzicht op de tafelberg vanaf het eiland. Wauw! Dinsdag checken we uit bij Maartens guesthouse. Tijd om en route te gaan. De dag begint wederom met een pastelkleurige ochtend. Het wordt een mooie dag en zal blijkt later ook mooi blijven. Langs de Atlantische kust rijden we naar Houtbaai, waar we met zicht op strand en zandduinen een bakkie koffiedrinken. Daarna rijden we langs een panorama route richting Kommetjie en van daaruit naar de Kaap. Aan de ene kant ligt daar Kaap de goede hoop en op de punt is daar de vuurtoren. Er wordt gewaarschuwd voor de bavianen, maar we zien er maar een stuk of drie. De vogels zijn misschien nog wel irritanter. Het pizzastuk wordt al vliegend uit mijn hand gerukt. We zien geen wild, behalve wat struisvogels, maar de vegetatie en het landschap zijn indrukwekkend. De ruige westkant en de rustige kant van het oosten. Jammer dat we te vroeg zijn voor de walvissen. We rijden omhoog richting Fishhoek en stoppen bij de pinguïns. Het is broedseizoen, dus je moet goed onder alle struiken kijken. Ze noemen ze Jackash pinguïns omdat ze het geluid maken van een Ezel. Bij de auto zien we nog een klipdassie. We hebben een nachtje geboekt bij de Inn between. Een b&b gerund ook door Nederlanders. Totaal andere sfeer, met een adembenemend uitzicht over de baai, naar de kust aan de overkant van Falschbaai. Hier lig een Robbeneiland en krijgen ze steeds meer last van de witte haaien. Cees is onze gastheer en terwijl we onze koffie drinken, krijgen we nog iets mee van de kroning via BVN. We hebben een afspraak met Sue, een aangetrouwde achternicht. We gaan eten in Kalkbaai, met uitzicht op de branding, welke kapot slaat op de rotsen. Seafood, om je vingers bij af te likken. Morgen gaan we nog even koffie drinken bij Sue en dan richting d wijnstreek. Nu is het tijd om de ogen dicht te gaan doen. Wat is het mooi en wat boffen we!