de vakantie is begonnen

Ja de vakantie is nu echt ook langzaam in mijn vezels aan het doordringen. Het is nog even heel druk geweest vorige week, maar daarna kon toch echt de stop eruit. Ik ga wat meerdere berichten schrijven, want ik wil graag een ander vlaggetje toevoegen aan mijn langzaam groeiende lijst.
Donderdag was daar het moment aangebroken om naar de garage te rijden en een fier fonkelende bruin-oranje nieuwe swift op te halen. Nee, dat was niet nodig en zat absoluut niet in de planning, maar wanneer de garage met zo'n goed aanbod komt, kun je dat niet laten lopen en dsaarom hebben we besloten om de rode in te ruilen voor een wat luxere variant met een pracht prijsje. Nu kijkend naar buiten staat er weer een guitig karretje op de oprit. Toerend langs de Vlist ben ik even naar Ed zijn ouders gereden. Ed zijn vader is een aantal weken geleden geopereerd aan zijn nier (weggehaald) en is nu weer aan de beterende hand.Ik kon zo aanschuiven voor de lunch.
Ik ben niet zo autominded, maar het voelt toch wel heel bijzonder om in zo'n gloednieuw karretje door het landschap te cruisen.
Vrijdag zijn we aan het eind van de middag naar Huizen vertrokken voor een zeiltocht op het Ijsselmeer samen met Frank en Franciska. De boot van Frank is groot genoeg voor 4 personen (eingelijk 6) en dan nog veel leefruimte te hebben.
We zijn naar de Schelp gevaren, een eilandje in het Gooimeer, waar we voor anker gingen voor de nacht. Ik was wel een beetje sceptisch.....mijn zeebenen zijn niet meegeleverd bij de geboorte en dat is soms wel lastig, ik word snel misselijk. We lagen goed in de luwte dus we hadden eigenlijk nergens last van. De volgende ochtend rustig op gang gekomen en op de moter naar de brug. Frank heeft een 15 meter lange mast en deze moet een stuk neer voordat je onder de brug door kunt. Spannend, maar het ging goed. Eenmaal onder de brug door kon er gezeild worden, maar het voelde als een badkuip. We dobberden alle kanten uit, omdat we deels de wind meehadden. Oeps, dan wordt je wel katterig, zoals ze dat noemen. Het bleef bij een wat naar gevoel in de maag.Einddoel was Hoorn, maar door een labiel windvaantje zijn we afgebogen naar Volendam en dat was eigenlijk heel leuk. Een nieuwe haven, de Marina van Volendam, lag uitnodigend op ons te wachten. Verbazingwekkend hoe weinig het kost om een nacht in de haven te liggen. 15 euro, met een boot, 4 man, electra, water en onbeperkt douchen.
We hebben ons ondergedompeld in de stroom van toeristen in Volendam. Wat een drukte. Het broodje paling was vingerlikkend lekker. Wat hoef je weinig te doen om er ineens helemaal uit te zijn. Zon, boot, terras en rust. We lagen heerlijk rustig in de haven. De volgende ochtend was het alweer tijd om richting Huizen terug te gaan. Het weer werd als wisselvallig aangegeven en dat hebben we geweten ook. We kwamen in een bui terecht en daar kwam ineens een windstoot mee. Niet aangegeven bij de voorspellingen. Ineens snap je hoe onvoorspelbaar het weer op het Ijsselmeer kan zijn en hoe snel je met je bootje op je kant kunt geraken. Het ging allemaal goed, spectaculair was het wel....maar alles was onder controle. We zijn daarna in voornamelijk plenzende regen teruggevaren. De wind kwam steeds uit een andere richting zodat we uiteindelijk op de motor terug zijn gegaan.
Ed moest mij 's avonds nog naar Zeddam brengen, omdat ik twee nachtjes met Annet op pad zou gaan.
Om kwart voor acht zaten wij aan een kopje koffie in Hotel Carpe Diem in Zeddam. Een familiehotel voor grijze duiven. Kunnen Annet en ik al een beetje oefenen.