op naar het oosten en toch op weg naar huis

Nu is het echt tijd om naar Zweden te gaan. We hebben een afspraak met Reidun in Smögen in het zuiden op donderdag of vrijdag en hebben dus een dag of 2 of 3 om daar te komen. Langs de weg naar Zweden liggen nog verschillende velden met rotstekeningen, vestigingen uit de tijd van de Karolingers, dus genoeg om zo af en toe een stop te maken. De eerste stop is een oud ford, waar een prachtig wandelpad is aangelegd, maar het blijkt dat de route is afgesloten vanwege gevaar op steenlawines...... jammer, maar we hebben heerlijk langs de rivier gelopen. Leen heeft wel een winkelhaak in haar hiel, want er zat een gat in het pad met daarin net een hoekige scherpe steen, een typisch geval van jammer. Met mooi weer kun je op slipperslopen dus dat lost zich snel op. We rijden slingerend door rots en bos richting het Zweedse. De volgende stop is een onverwachtse waterval en dat blijkt de mooiste in deze omgeving te zijn. Er is en botanisch pad aangelegd, waardoor je ook nog allerlei informatie krijgt van wat je onderweg tegenkomt. De val gaat met donderend geweld een meter of 20 naar beneden en is heel breed. Het water is verworden tot één witte kolkende massa. Wat een geweld. Door het continue douchegordijn van water en schaduw heeft zich hier een aparte vegetatie ontwikkelt. Veel varens, maar ook aparte bloemen staan in het bos. Er is een klein restaurante waar we een stoofpot van Elandvlees eten. Het is zo zacht dat je het kunt wegzuigen. In de nabijgelegen winkel kopen we wat souveniers uit het hoge noorden. De invloed van de lappen is hier groot. Even twijfel ik over de trommel van de Lapse sjamaan, maar vind het toch te veel geld. We rijden verder en langzaam wordt het landschap wat saaier. Niet lelijk, de weg gaat daardoor een stuk sneller, maar het is wel minder spannend om door Zweden te rijden. Bij een stop net onder östersund krijgen we de tip dat er verderop een natuurcamping is....en wat blijkt weer het mooiste plekje van de wereld. Tent uitklappen, kano uitpakken en daargaan we naar de overkant. Daar is een soort van overnachtingsplek, waar ook hout ligt en een bijl. Wij lenen drie stukken hout, klieven dat en peddelen blij terug naar de overkant. Er kan een vuurtje gemaakt worden, daarbij nog weer één van de mooiste zonsondergangen.....dan is het gevoel van vrijheid weer onbeschrijvelijk. Af en toe regent het maar daar hebben we niet zo veel last van. Op naar de dag van morgen, lekker slapen, het is weer warm in de tent.