De wolken jagen langs de Zweedse lucht.

Zacht klinkt het ruisen van de waterkoker en de laatste druppels regen tikken zachtjes op de dak van de tent. Paars-blauw tot zwart waren de wolken die hun weg zochten over het meer richting de kleine camping waar we staan. Een donderslag en veel regen, maar nu klaart de lucht weer op en komen de eerste strepen blauw weer tig in de lucht. Langzaam komen de campingbewoners weer uit hun holen en hoor kimde voetstappen op het grint. We staan op een kleine camping in Småland in Zuiz Zweden. We zijn een soort van op weg naar de streek waar het bekendste glas gemaakt worden. Dit gebied wordt ook wel glasriket genoemd. Het glaskoninkrijk. Het verhaal gaat dat het in de 17e eeuw de gewoonte was om na een groot drink gelag alle glazen stuk te gooien. Dit waren glazen die uit Venetië kwamen en de toenmalige koning was dit zo zat dat hij ambachtslieden naar Zweden heeft laten komen en zodoende is de gasindustrie hier ontstaan. We staan in een merengebied waar men actief is om een aantal zeldzame broedvogels te beschermen. Je kunt hier veel met de boot op pad, maar in deze tijd zijn een aantal eilanden verboden terrein. De zonsondergang gisterenavond was prachtig. We hebben een mooi plekje, het cafeetje is heerlijk kneuterig, de broodjes zijn lekker en Ed kan even beginnen met onthaasten. Nadat we uit Frankrijk terugkwamen heeft hij nog een aantal dagen gewerkt. Even hebben we getwijfeld over de Azoren of misschien zelfs Zuid Afrika, maar mer de weerkaart in de hand is het Zweden geworden. Woensdag zijn we vertrokken richting Ribe in Zweden. Een klein stadje met een rijke historie betreffende de Vikingen, maar het is ook een Hanze stad geweest. Ed ging op bezoek bij eenklank in Esbjerg en ik had heerlijk even de tijd om door het stadje te zwerven. Ooit in een ver verleden was ik er al eerder geweest, maar het was weer leuk. We sliepen in hotel Dagmar en dat bleek het oudste hotel van Denemarken. Niets bleek er recht te lopen in dit hotel. Sfeervol was het wel, hoewel de bedden wel heel erg smal waren. Op donderdagmiddag had de directeur een afspraak in Valby, vlakbij Kopenhagen. Ik heb gereden zodat hij kon voorbereiden. Een lekkere dikke worst en een cola en verder naar de klant. Ik heb al wachtende wat getekend op het parkeerterrein. We hadden besloten om nog een nacht in een hotel te slapen, zodat de bezoekrapporten nog geschreven konden worden. Het bleek een heel stoer hotel. Een Merriot, het bella sky hotel, bestaande uit twee bijzondere torens die met twee bruggen aan elkaar verbonden zijn. Onze kamer had een magnifiek uitzicht richting Kopenhagen, maar ook richting Zweden. De wijk er omheen was nog in aanbouw, maar we vonden een heel leuk Indiaas restaurant waar we heerlijk hebben gegeten. De avond er voor was het Chinees, maar wat is de Indiase keuken toch verfijnder van smaak als het gaat om de kruiden. Na een flinke wandeling, terug naar het hotel, waar nog gewerkt moest worden en ik mij te buiten ben gegaan aan het gratis internet. Want wie weet hoe lang het weer gaat duren voordat we ergens WiFi hebben. De wijk waar het hotel ligt is nog volledig in ontwikkeling. Er is al een groot winkelcentrum gebouwd, er loopt een metrolijn en er zijn al een aantal appartementen blokken gebouwd. Opvallend is dat ze veel splitlevel appartementen hebben. Veel,groen, maakt dat et er aantrekkelijk uitziet. Misschien wel een juppenbuurt, maar er lopen ook beste veel van niet oorsprong Zweedse mensen. In het park staan super moderne stoelen die iedereen kan gebruiken. Örestad stadsdeel. Roze en rood. En ze blijven keurig in het park staan. Vrijdag twaalf uur moeten we de kamer uit en wordt het echt tijd om de vakantie te beginnen. Via de tunnel en de brug rijden we naar de overkant...... Naar Zweden. Links staat daar prominent het kurkentrekker achtige gebouw van Calatrava. Plan is om richting Stockholm te komen. De TomTom voert ons schuin richting het oosten. Veel zin om lang te rijden hebben we niet en we vinden een prachtige kleine camping met plaatsen die zicht hebben op een meer dat onderdeel is van een bijzonder natuurgebied waar veel bijzondere broedvogels vertoeven. Ik heb de naam even niet paraat, maar het lag niet zo lang van Kalsvik. Iemand vertelde vandaag dat God het bij de schepping aardig zat was geworden en een hoop stenen bij elkaar had geraapt en dat was dan Småland. Het is waar er zijn enorm veel,stenen en er is hier veel oorsprong te vinden vanuit de steentijd, Vikingen en zo verder en er zijn heel veel bomen, heel veel bomen.
Daar moet ik dan zo af en toe wel aan wennen. Wanneer er alleen maar bos is dan voel ik mij soms wel heel erg opgesloten, ik als kind van de zee. De camping is gemoedelijk en er is een klein cafe bij waar ze enorm lekkere taart en broodjes verkopen. Veel camping gasten maken een praatje met elkaar en er zijn kano's en kajaks in allerlei soorten en maten. De zonsondergangen zijn prachtig en de ligging van de plaatsen is dusdanig dat je in de ochtendzon een broodje, versgebakken, kunt eten. Twee nachtjes slapen we hier en zien we het wel en wee van het campingbewoners aan ons voorbij gaan. We raken in gesprek met een Duits stel uit Keulen en mogen helpen om de fles champagne leeg te drinken die hij voor haar heeft meegenomen omdat ze jarig is. Ze hebben de Italiaanse daktent er staan Duitsers die een recente tent hebben en deze komt uit Australië. Geweldig ding met een andere dak constructie en een groteren tent om de ladder heen. Hoewel het meer redelijk onstuimig was hebben we meerdere keren een stukje met de kano gepaddeld. Lopen hebben we ook gedaan, maar dat was niet zo ontzettend spannend. Bij het laatste kanotripje zagen we een visarend. Dan gaat ons natuurpark toch wel weer open en vanmorgen bij het wegrijden stond er een reeën paar rustig te eten in het gras, hun roodbruine kleur prachtig afstekend tegen de kleur van het gras. In Växjo was de stop voor een lunch. Het weekendbuffet was uitnodigend genoeg en voor tien euro d'r man kregen we eten en nog eens drinken en koffie. In het Smålandsmuseum zit ook het glasmuseum. Het geeft een aardig overzicht maar het is wel een beetje een gedateerd museum.
Lessebo. Het felle licht van de tl-balk van het kleine keukentje schijnt op de iPad. De koelkast maakt een heleboel lawaai en van buiten klink het geluid van de regen. Er zijn weinig gasten op deze innimini camping. Bijzonder wel want het ligt heel mooi aan de oever van een meer. De plaatselijke bevolking komt hier zwemmen en er is een kleine jachthaven. In totaal zijn er vijf plaatsen en een trekkershut bezet. Wij passen precies met onze stoeltjes in de kleine keuken. Gisteren hebben we onze slechtweertent op gezet en met de Duitse buren heerlijk in de luwte gezeten. Na de regen bleef het enorm hard waaien en was het fijn om luw te zitten, maar nu is het de moeite niet waard om de tent op te zetten en zitten we dus gezellig in de keuken, nadat we een heerlijke douche hebben genomen gratis en met onbeperkt heet water. Even ons biertje opdrinken. Gekocht in de grote supermarkt in Växjö. Heineken met 3,5 procent, anders mag het niet inde supermarkt verkocht worden.