De wind ruist door de boomtoppen

De flappen van de tent gaan wapperen terwijl je hoort dat de wind aanzwelt en zijn weg zoekt door en over de toppen van de dennenbomen. Plaats van schrijven is een schiereiland net boven Kalmar. Een mooi plekje en het weer was de afgelopen dagen hier het meest betrouwbaar. Morgen gaan we weer verder trekken richting het zuiden met als doel huiswaarts. Dan .........wordt het weer rustiger en lijkt het bijna weer even windstil tot ineens daar het geruis weer aanzwelt. Na het verslag van de vorige keer zijn we nog twee dagen op Öland gebleven. Het weer was verrassend goed en het is een bijzonder eiland. De noord-west zijde is toeristisch en niet zo heel interessant, maar het hele zuiden en het oosten is bijzonder. Veel geschiedenis, oud landschap, spannende weggetjes, waarvan 1 een gruis weg langs de kust naar het noorden, maar dan aan de westkant. Restanten van steengroeven. Kleine cafeetjes, ontzettend vriendelijke mensen, fish and chips, garnalensmörgâs, verre zeegezichten, wat wil een mens nog meer. Aan de zuidkant van het eiland staat de lange Jan en op de noordkust staat de lange Eric. Deze is de helft van de lange Jan. Dreigende luchten gaan aan ons voorbij. De campings zijn niets voor ons en we besluiten in de laatste plaats een visje te eten en dan te kijken of we niet een leuk plekje kunnen vinden. En ja wel.....dat vinden we. Op het kiezelstrand met zicht op een prachtige zonsondergang. Jammer wel dat er heel veel muggen zijn. We gaan naar de vuurtoren, lopen een rondje en ik besluit om twee broeken over elkaar heen te doen en er voor te gaan. Maar helaas heeft dat geen effect. Muggenolie, veel lagen, een capuchon, niets weerhoudt deze kleine straaljagers om mij aan te vallen. Maar.........de plek is te mooi dus ik heb het er voor over. Illegaal maken we een heel klein vuurtje. Dat hoort erbij. We letten heel,goed op en er zijn alleen maar stenen. De aanvallen van de muggen worden mij te gortig, we lopen nog een stukje naar de vuurtoren en gaan dan lekker slapen. De tent open met zicht op het laatste licht van de dag. De nacht is warm. De hele nacht is daar het geklots van de golven. We worden vroeg wakker en pakken de tent in. Ontbijt zoeken we wel later. Op de uiterste punt tegenover de vuurtoren kun je een wandeling maken voor het trollenbos. Misschien is het kleine cafeetje bij terugkomst open. De wandeling voert ons door bos, langs een spiegelgladde Oostzee, een wrak uit begin negentien honderd, grillig vergroeide eiken, waaraan het bos zijn naam ontleent. Her is zo stil, er is bijna niemand, een eenzame hardloper en een fietser en een hert. Deze vakantie hebben we veel herten gezien. Zo leuk. Op Ölamd geen kraanvogels,,dat is dan wel jammer. We hebben ze op het vaste land al wel langs de weg gezien. Bij terugkomst op de parkeerplaats is her kleine cafeetje nog niet open, maar we krijgen een ciabatta met brie, salami en zongedroogde tomaten en er wordt verse koffie gezet. Slingerend zoeken we daarna onze weg terug richting de brug. Bij het ullcentrum koop ik mooie wol ( de truien zijn prachtig, maar niet te betalen, dus ga ik zelf aan de slag ). en in een kleine haven gaan we bij de plaatselijke Simonis vis eten. De ijssalon heeft de lekkerste koffie van de hele vakantie. Twee jongens met piercings en tattoos bestieren de eten. Het laatste stuk kustweg nodigt uit tot het bouwen van steenmannentjes en Ed doet zijn best. In Borgholm kijken we wat rond, maar het voelt wel heel erg als niet onze plek. Hier komen veel Zweden. De koninklijke familie heeft hier een slot en een oude burcht trekt ook veel mensen. Onze weg voert naar de brug en naar Kalmar. Tanken, boodschappen doen en een leuke plek zoeken. De plak is zo leuk dat we er drie nachtjes staan. Een leuke vriendelijke camping waar wij staan met ons gezicht naar de zee. Zaterdag is het een luierdag en gaan we in de middag aan de wandel. We komen in een natuurparkje en horen het onmiskenbare geluid van kraanvogels. Dwars door het gras en tussen de bomen door gaan we op het geluid af, muggen en ander ongenoegen trotserend, en wat schetst onze verbazing het staat in de plas vol met kraanvogels. Prachtig. Ze zijn onrustig, er vliegen rovers in de lucht, maar wij kijken onze ogen uit. Wat kun je van zo iets simpels, zo blij worden. 14 jaar geleden waren we in de buurt van Rügen en zagen we ze voor het eerst dichtbij en sindsdien hebben we wel wat met kraanvogels. Dit is echt een cadeautje. Vandaag, zondag, bleek de mooiste dag te worden en huren we een fiets. Vijf uur fietsen we door een zeer divers landschap. Oud en nieuw bos, open landerijen, muren van stenen, dun en dik. golfbaan, natuurgebied. We stoppen voor koffie en een wafel in een klein dorp en worden helemaal blij van de vriendelijkheid. En weer zien we de kraanvogels in het park. Deze keer vertrekkend en steeds hoger cirkelend om de juiste thermiek te vinden. Wat een mooie afsluiting van onze fietstocht. Moe, maar voldaan komen we terug. Onze gezichten gloeien van de wind en de zon. Windkracht vijf. Te hard voor de kano, prima voor de fiets. Ed gaat vandaag koken. Twee pizza's in het kleine cafeetje van de camping. Nu zitten we dan aan een kleine tafel. Glaasje whiskey en een glaasje cola op tafel. Morgen pakken we weer in en gaan we de terugreis aanvangen. Daar waar de wind ons heenbrengt, nou vooral waar de minste regen wordt voorspeld