Het asfalt zoeft onder onze wielen door. - Reisverslag uit Middelfart, Denemarken van marleenran - WaarBenJij.nu Het asfalt zoeft onder onze wielen door. - Reisverslag uit Middelfart, Denemarken van marleenran - WaarBenJij.nu

Het asfalt zoeft onder onze wielen door.

Blijf op de hoogte en volg

16 Augustus 2016 | Denemarken, Middelfart

Het asfalt zoeft onder onze wielen door. De zon legt een schaduw op het dashboard. Uit de radio klinkt mijn muziek zodat de telefoon opgeladen kan worden. De wind van de afgelopen dagen lijkt minder geworden te zijn maar het suist nog steeds om de auto. Wolkenvelden wisselen zich af met blauw in de lucht. We rijden in het zuiden van Denemarken. De weg naar huis is nu echt daar. Veel vrachtwagens op de weg en de zijspiegels verraden dat de chauffeurs zitten te chatten , what's appen of te sms'en. Net als in Zweden worden de wegen omzoomd door graanvelden. Reusachtige combines zoeken hun weg om te oogsten. Ze zien er bijna uit als buitenaardse monsters. Soms staat er een mooi rood-bruin hert in het veld. Na de camping vlakbij Kalmar zijn we rustig afgezakt naar Karlskrona. Ooit was dit een statige marine stad. Nog steeds een marine stad, maar het doet ons denken aan Den Helder. Misschien is dit ook wel het kruis van Marinesteden. Gelegen aan de kust worden het al snel tochtgaten. Toch heeft Karlskrona sfeer en zijn we er te kort. We moeten echt wat eten en schuilen dan wat langer voor een regenbui. Het centrum is leuk met een on Zweedse kerk. De parkeermeter maakte ongenadig dat we de weg terug naar de auto moesten gaan zoeken. In deze hoek is het weer het beste en het warmste van heel Zweden. We besluiten om in deze hoek nog een nachtje te blijven. Het waait zo ontzettend hard dat de daktent niet echt de beste optie lijkt. Via Karlshamn gaat de weg naar Kristianstad. In het boekje van de ANWB staat een tip over een slot. Bäckbäskogen slott. Het blijkt een schot in de roos te zijn. Wat een fantastisch plekje en de torenkamer neemt ons mee terug in de tijd. Ooit was dit een klooster, maar na een Deense interventie werd het een slot bals laatste heeft er een Zweedse koning met ( natuurlijk ) de naam Carl huppeldepup gewoond. De hele eerste verdieping mag je vrij bezoeken en is nog grotendeels in takt. Het hotel is groot met allerlei bijgebouwen en heeft daardoor kamers voor een ieder. Twee Nederlandse dames zitten in de b&b. Het eten is heerlijk,buiten giert de wind om onze torenkamer. Na het ontbijt rijden we richting Kristianstad. Bekijken een stukje natuurgebied en besluiten dwars over te steken naar de westkust. Hiermee verlaten we wel de hoek met het meest stabiele weer en de hoogste temperatuur. Maar ja, we zullen ook naar huis moeten. De wind is absoluut niet gaan liggen en zo nu en dan knalt er een bui naar beneden. Het is de reis van de herten en ja ze staan veelvuldig langs de weg. In Höganäs gaan we naar de Iitala outlet om nog een cadeau voor vrienden te kopen en de nostalgie brengt ons naar het kleine plaatsje Mölle. Het lijkt wel of we hier altijd even heen moeten. Het Grand hotel heeft nog een kleine kamer met uitzicht op het ruige water. De wind maakt dat grote golven op de kust beuken. Kleine figuurtjes dobberen In het water. Het zijn golfsurfers die wachten op de ultieme golf. Het hotel heeft een klein restaurant: Seaside restaurant. Je kunt daar heerlijk eten. Een feest van smaken wandelt hoer over je tong. Na het eten wandelen we naar de kust waar we de surfers van dichtbij bekijken. De luchten wisselen zich in rap tempo af en er komt een behoorlijk zware bui vanuit Denemarken richting Mölle. We komen precies op tijd in een klein tentje op de haven om een biertje te drinken en de regen over te laten gaan. De boten in de haven gaan als een gek te keer. Ik word al zeeziek wanneer ik er naar kijk. Een boot welke echt vol in de wind ligt..... De bemanning besluit om te gaan verliggen naar een luwere plek. Het is nog al een hachelijke onderneming. We wandelen weer rustig terug de Kullaberget op terug naar het hotel. Een beetje lezen, wat foto's bewerken, een slokje en dan lekker slapen. De hele nacht beukt de wind op het dak boven ons hoofd en slaat de regen op het dakraam. Geen ontbijt buiten in de zon want het waait nog steeds dat het rookt. Tijd om verder huiswaarts te zakken. Langs de kust rijden we langs Raå, een klein vissersstadje, naar Landskrona. Een stad met vooral baksteen huizen. Is dit de invloed van Denemarken ? Terwijl we toch altijd het idee hebben dat Zweden vooral houten huizen heeft. Er is nog een
mooie citadel met een heel leuk café.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Denemarken, Middelfart

Actief sinds 15 Dec. 2006
Verslag gelezen: 324
Totaal aantal bezoekers 175578

Voorgaande reizen:

30 November -0001 - 30 November -0001

de wereld ontdekken.

Landen bezocht: