in de zonnestralen van praia de luz

Wat is dat toch elke keer een bijzondere ervaring om ineens in een ander land en in een ander klimaat te staan na een kort verblijf in het vliegtuig. Vanmorgen ging om drie uur de wekker. Na een week van hard buffelen (even een pauze ingelast om de email adressen even te checken) en natuurlijk op het allerlaatste moment nog de spullen in een tas gooiende, ging daar genadeloos het gezoem van een wekker. Drie tot vier uur slaap. na zo een week is geen pret, maar daar was wel het besef van we hebben vakantie! Ons (Ed, Marleen en Johan)vliegtuig ging om 6.20 uur, aanwezig zijn 2,5 uur van te voren. Wat is Schiphol uitgestorven in de nacht. Heel langzaam zie je dat vanaf 4 uur er leven in de stilte komt. De baliemedewerksters zitten monter achter hun pc te wachten op de drukte die gaat komen. Veel vluchten richting Portugal vertrekken allemaal vroeg in de ochten. Het inchecken is nog nooit zo glad en vlot verlopen.Voor we het wisten zaten we achter een grote kop dampende thee. Je kunt nu al een inschatting maken van welke mensen er hoogst waarschijnlijk in het zelfde vliegtuig zullen zitten, en ja hoor het blijkt ook nog te kloppen. Alle shops zijn nog dicht, behalve de boeken, drank en parfum.... We vliegen een uur terug in de tijd, dit betekent dat we om half negen geland en met bagage in de aankomsthal staan. Buiten is het wat dampig en is het 7 graden, maar het is een mooie blauwe lucht. De auto blijkt een Renault Megane te zijn en al snel rijden wij, zoals Drs.P heen en weer op hetzelfde stukje snelweg. Even moeten we wennnen aan de bewegwijzering en zijn we er niet uit of we nu in Faro koffie willen drinken of elders. De kleine file in de straat neemt voor ons de beslissing en we draaien ons om in de richting van ons overnachtingsadres. Per 15 minuten zie je de temperatuur van de buitentemperatuur stijgen. De eerste laag gaat uit, dat belooft wat. We ontdekken dat we langs één van de mooiste kerken wat betreft blauwe tegels, van Portugal rijden, in iedergeval van de Algarve. Weer gaan we heen en weer, heen en weer, maar met vereende krachten vinden we de weg die parallel aan de hoofdweg naar de kerk loopt. Heerlijk in de zon op het terras drinken wij onze eerste koffie in Portugal. De zonnebrand komt uit de tas van Johan. Om 10 uur gaat de kerk open, een Tessels kwartiertje kennen ze hier ook.... De tegels zijn zo heilig dat we geen toestemming krijgen om hier foto´s van te maken. We kopen een kaart. Zowel de wanden als het plafond zijn versiert met de blauwe tegels. Op de wanden zien we een vrije vertaling van de kruisweg. Hier gaat Jezus niet op het kruis, maar wordt hij op de brandstapel gelegd. De kerk en het dorp zijn spierwit, zoals alle dorpen en steden hier langs de kust. Er is een centro cultural gevestigd in huizen van twee honderd jaar oud. We besluiten om door te gaan. Het weer blijft prachtig en langzaam aan worden wij ons bewust van het feit dat we nu echt in Portugal zijn en dat het heerlijk is om de zon op onze wangen te voelen schijnen.....
We vinden een traditioneel strand wat helemaal vol ligt met vissersboten en stapels netten. Aan de rand ligt een eenvoudig terras met tafeltjes. We eten daar een overheerlijke lunch. Wennen is het aan de prijzen, want het kost echt geen drol zo als wij zouden zeggen.
Om een uur of drie kwamen we aan in ons hotel. Dit ligt in het westen van de Algarve. De bedoeling is dat we hier drie nachten blijven en daarna hebben we een hotel voor vier nachten in het Oosterlijk deel nabij de grens met Spanje. Het is kamer met ontbijt en daarna gaan we lekker op pad met de auto. Doordat het voorseizoen is merk je eigenlijk erg weinig van het toerisme. Het is erg stil op wat Engelsen en Hollanders na. We hebben een betere kamer geregeld, zodat Johan ook op een goed bed kan slapen. Nog wat dizzy van de weinige slaap en de reis zijn we gaan slenteren langs de boulevard. Het is een kleinschalig dorp. Links liggen steile rotsen die een rijke schakering van kleuren in zich hebben. Aan de rechterkant wordt het zand, rots en beuken de golven af en toe dusdanig dat het water hoog opspat, ondanks dat de zee zo rustig lijkt. We zitten nu in een café. Ed aan het bier, Johan aan de thee en ik aan de port. Een vakantie kan niet beter beginnen. Het zonnetje gloeit zachtjes na op de wangen. Vroeg eten, vroeg slapen en dan op naar wat de morgen ons zal brengen. Er zijn veel gebieden in het achterland die de moeite waard zijn, dus wij gaan het echt naar ´t zin krijgen. Tot zover de eerste dag.