the ferry cross the mersey, even in Liverpool

Liverpool, stad aan de rivier the Mersey, van het nummer "the ferry cross the mersey", een arbeidersstad en natuurlijk de bakermat van de Beatles. In 2008 was de stad culturele hoofdstad van Europa en sinds een aantal jaren staat de stad op de lijst van de Unesco wat betreft the waterfront. Ooit werden hier veel, heel veel schepen gebouwd en zijn er miljoenen mensen met schepen vertrokken voor een avontuur in een ander land. Ik had niet zo'n goed beeld bij Liverpool, behalve dat men daar met een vet accent spreekt, dat voetbal een hot item is en dat was wel het belangrijkste. Ooit hebben we al wel eens een documantaire op tv gezien, waarbij duidelijk werd dat de stad meer te bieden heeft. Ed moest een week naar Engeland voor training en werk en daarom was daar de gelegenheid om er een paar dagen aan vast te knopen. De vlucht ernaar toe is kort. Met een goede busverbinding voor nog geen drie pond sta je binnen 25 minuten in het centrum van de stad. Ons hotel lag bijna bij de waterkant. Pas 4 maanden oud, keurig, niet overdone, maar wel smaakvol. Liverpool blijkt ook een gewilde bestemming voor vrijgezelle feestjes en vriendenuitstapjes. Groepen mannen en vrouwen schuifelen 's ochtends naar het ontbijt. Het haar van Amy Winehouse, Duffy en Adéle is in. Hoop op getoupeerde haren, kunstig opgestoken. Op straat kom je de meiden tegen met grote rollers in het haar, zodat ze 's avonds hun haar op en top kunnen af stylen. Bijzonder is het om de dames in pyama aan het ontbijt te zien verschijnen. We komen oren en ogen tekort. Onze eerste kennismaking met hoge hakken, maar dan echt hoge hakken is daar en gedurende de komende dagen zien we er meer en lijken ze steeds hoger te worden. Hoe is het mogelijk dat je hier op kunt lopen, met alle keien en gootjes? Een artistiek echtpaar op leeftijd ziet het vanuit hun dikke brillenglazen in iets te dikke zwarte monturen met lede ogen aan. Hij heeft standaar een te groot overhemd los over de zwarte broek, met zwarte laarzen met een wit gestipte, zwarte stropdas. Zij is helemaal in het zwart, ze is stevig en het meest frivole is haar grijze, getoupeerde haar en de glinstering van haar sieraden, zelfs op haar slippers. De stad kun je op meerdere manieren ontdekken. Met de hopon/hopoff bus, met de benenwagen, een magical mystery tour, de yellow submarine, met de boot over de mersey. Wij combineren een aantal zaken. Het weer is ons gunstig gezind het is beter dan voorspeld. Eerst is daar een goeie bak koffie bij de veerboot terminal. Hier zit een stukje van het Beatle museum. Aan de boulevard staan een aantal neo classisistische gebouwen die één voor één schoonworden gemaakt. In de avond zijn ze prachtig verlicht, waardoor de sky-line van Liverpool bijzonder wordt. Oud is hier met zeer modern gecombineerd. Gewaagd, maar het werkt wel. Half juli gaat het Liverpool museum open. Een wit gebouw bestaande uit een soort van driehoeken, daarachter lijkt een soort van zwarte diamanten combinatie op te rijzen. Iemand vertelt ons dat dit het enige stukje grond was waar de unesco bepalingen niet van kracht waren, dus hier ontstond een stuk vrijheid voor een projectontwikkelaar. Luxe appartementen (in trek bij onder andere voetballers) en een groot kantoorgebouw. Het Albert Dock is van rode baksteen en is helemaal opgeknapt. Hier vindt je een vestiging van het Tate museum, er is een oorlogsmuseum, een slavernij museum, een beatle museum, veel winkeltjes en vooral veel leuke en lekkere restaurants. Daar achter staat een groot reuzenrad, wit , 's avonds prachtig uitgelicht. We verkennen de waterkant, gaan het waterop, laten ons de geschiedenis van de beatles vertellen en gaan ons daarna te buiten aan shoppen. Wat hebben ze veel en vooral ook leuke winkels. We hebben een grote koffer dus er kan nog wat bij. Het diner wordt Indiaas. Elke maand worden er nieuwe frisse kruiden ingevlogen Heerlijk. Zaterdag is de dag van de hop on en hop off. De zon is ons gunstig gegund. We lopen eerst naar de Cavern Club, daar speelden de beatles voordat ze bekend werden. Gezegd wordt dat ze daar elke dag hebben gespeeld. Nu lopen daar groepen toeristen en worden er duizenden foto's gemaakt. Er is ook een stukje specifiek aan John Lennon gewijd. Het centrum is compact, overzichtelijk, maar heeft veel te bieden. We komen bij een soort van museumkwartier en de St. Geoargehal. Deels rechtbank en tegenwoordig vooral ook concerthal. Het weer is te mooi om overal binnen te gaan. Het wordt het wereldmuseum en de St. Georgehal. Op de bus, van de bus. Even nog bij Waterstones wat boeken kopen, oeps wel veel gewicht voor op de rug, maar het gaat goed. Liverpool heeft twee kathedralen. Eén is neo gotisch en gebouwd halverwege 1800. Het is volgens de gids de grootste kathedraal. Er gaat een orgelhappening plaatsvinden, dus we hebben niet veel tijd om alles goed te bekijken, maar het is een imposant gebouw. Er is ook een jongere kathedraal. Ooit was hier een ander ontwerp voor gemaakt, maar de beide wereldoorlopen hebben roet in het water gegooid. Nu staat er een modern gebouw, met heel veel glas en lood. Binnen lijkt het een soort van achthoek, met daaraan vast allerlei kleine ruimtes (pukkeltjes) verschillend van functie. Door het vele glas en lood ontstaat er een magisch lichtspel over de houten banken. Het is mooi.
Zaterdagavond eten bij het Albert Dock is een ervaring apart. De hoge hakken parade kent geen eind. Het lijkt wel alsof het verboden is om als dame op platte schoenen te lopen, hoewel je af en toe iemand op lagere hakken ziet of ballerina's, maar de trend is hoog,heel hoog. Op straat zie je ook af en toe meiden met de schoenen in de hand op blote voeten hun weg vervolgen. Jassen kennen ze niet. Er staat een snoei harde wind en het is niet warm, maar blote jurkjes en een lengte tot net onder het kruis is normaal. Ze moeten alle zeilen bij zetten om niet helemaal met een opwaaiende jurk over straat te lopen. Het is een paradijs voor mannen en dat kun je ook zien. De nekken worden alle kanten uitgedraaid, liefst in een cirkel van 360 graden. Liverpool heeft een aantrekkingskracht op miljoenen toeristen per jaar en dat is goed te begrijpen. Wat een leuke stad. Ik ben wel een beetje verliefd geworden. Zo ontspannen, een mooie combinatie van geschiedenis en modern. Het heerlijke accent, soms niet verstaanbaar. Er is een reden om terug te gaan, want we hebben nog niet alles kunnen ontdekken.....