Ngorogoro en de magie van Maramboi

Zondagochtend. Vertrek voor de krater. Het blijkt dat onze auto in slechts twintig minuten gerepareerd kon worden. Dat gaat in nederland toch echt niet gebeuren op de zaterdag avond. De auto blinkt weer helemaal. Gewassen. De oorspronkelijke kleur is weer zichtbaar. Weer is daar de tocht omhoog de krater op en weer is daar de regen en de mist. Men geeft aan dat er dit jaar veel regen is gevallen. Ach, het maakt wel dat het een bijzondere ervaring is en dat de wereld prachtig groen is en vol in bloei staat. We hebben nergens zoveel vlinders zien vliegen. Eenmaal boven aan de krater blijkt deze open te trekken. Via een steile weg dalen we af naar beneden. Een groot meer is zichtbaar met daarom heen vlaktes. Voordat we afdalen komt er een grote kudde koeien met Massai voorbij. Ze gaan naar beneden om te drinken en omdat de beesten daar speciale mineralen kunnen vinden die goed voor ze zijn. 600 meter omlaag en later weer omhoog! Het weer klaart op en we zijn er klaar voor. Daar ligt dan al de eerste leeuw rustig een dutje te doen. Hyena paartjes zoeken beschutting in het gras. Ver weg tussen de bloemen zien we de contouren van neushoorns. Later op de dag zullen we terugrijden en ze nog beter kunnen zien. Drie stuks. De big five is compleet. Ver tegen de heuvels zien we de olifanten lopen. Het lijkt wel alsof de hele krater in bloei staat. Paars, geel en wit wisselt zich af en de lucht is bezwangert door de zoete geur van de bloemen. Vooral de gele bloemen ruiken sterk. Met de zon erop kleurt de vlakte goud. Top ervaring van de dag is wel dat we twee koppels leeuwen hebben zien paren. Bizar en mooi tegelijk. Ze zijn op honeymoon en er staan tig auto's om hen heen en men staat te filmen hoe je probeert je nageslacht te maken. Eigenlijk te bizar voor woorden en toch is het een machtig schouwspel, want ze trekken ons niets van ons aan. Het vrouwtje gebruikt onze auto zelfs om even in de schaduw te gaan liggen. Elk nadeel heeft zijn voordeel. Het is mooi om te observeren hoe het ritueel zich telkens herhaalt. Één paar zit vlak bij de weg het andere paar zit verder weg op een heuvel. Op een andere heuvel liggen er nog meer. Het is allemaal dezelfde familie . We zien op de weg uit de krater ook nog een jagend vrouwtje, althans de voorbereidingen en een aantal vrouwtjes met jonge welpen. Je krijgt er geen genoeg van, maar dan moeten we er echt uit want het is nog drie uur rijden naar Maramboi. Regen wisselt af met wat drogere periodes. We passeren een Massaimarkt, wat een kleuren, vee, kleding en voedsel worden hier verkocht. Maramboi ligt op een doorvoer gebied van wild dat kan migreren van Tarangire naar Lake Manyara. Beide zijn het nationale parken. Zodra je de slagboom voorbij gaat komen de eerste giraffen al voorbij lopen. Impala, gazelle, zebra, gnoe, ze zijn er allemaal. Handdoekjes en een lekker drankje staan voor ons klaar. Wat een bijzondere plek. De reis zit er bijna op, nog 1 dag naar Tarangire national park en dan op dinsdagochtend rust en dan naar het vliegveld. In Maramboi kun je wel dagen verblijven maar helaas. Tarangire national park is bijzonder. Door de regentijd kun je de rivier die hier doorheen loopt niet oversteken en ben je daardoor gedwongen om aan 1 kamt te blijven. We zien een luipaard, een leeuw en heel veel olifanten en nog veel meer.......de bat earedfox familie is wel het meest bijzonder. Die zie je zelden bij daglicht en nu is daar een paar met drie jongen. Het gras staat zo hoog dat je alleen de grote oren af en toe bij het springen door het veld boven het gras uit ziet komen Ook zien we de safari mieren die in gelid de eieren aan het transporteren zijn van de ene naar de andere plek. Impala, zwijntjes, veel vogels, giraffen, te veel om op te noemen. Maar wat hier vooral opvalt is hoe prachtig het landschap is. De weg kronkelt door het park zodat je niet weet wat er achter de volgende bocht te zien is. Eigenlijk is dit veel,spannender dan de Serengeti, want daar zie je op afstand de auto's staan en weet je dat er iets te zien valt. In Tarangire ben je meer op je zelf aangewezen en wij op ons eagle Eye: Herier. Wat ziet hij veel. We hebben ontzettend geboft met onze gids. Hij heeft veel verteld, was rustig, geduldig, super goede chauffeur, goede gids maar bovenal ook een mooi mens. Gisterenavond hebben we met Dennis en Floor gegeten en we zien ze vanavond weer in het vliegtuig of op het vliegveld. Wat is dit een bijzondere reis geweest. Het voelde een beetje als onze tweede huwelijksreis. We hadden niet gedacht dat de diversiteit zo groot zou zijn De regentijd is geen probleem geweest maar heeft vooral veel extra's gebracht. Als herinnering nemen we ook de vriendelijkheid en de lach van de mensen mee naar huis. Wat betreft de Massai is dat gevoel dubbel.. Prachtig om te zien, maar door hun positie ook wel in een lastig parket gebracht. Daar waar je geen enkel kind ziet bedelen staan de Massai kinderen met hun hand op langs de weg en dat voelt niet helemaal oké. We gaan nu inpakken, een laatste lunch en dan terug naar Arusha. Het was overweldigend, zeer intensief en vooral prachtig. De weg naar het vliegveld is langer dan gedacht maar geeft ons nogmaals een mooi beeld van Tanzania. Weer passeren we een Massai markt. We zien nog best veel wild langs de weg. Arusha blijkt bij terugkomst toch echt een stad met de vieze lucht van brommertjes, slecht afgestelde diesel bussen vrachtauto's waar de zwarte wolken uit komen. Grootste verrassing is dat we zo vlak voor het naar huis gaan alsnog de Kilimanjaro te zien krijgen. Boven een laag wolken steekt de top uit met daarop de bekende sneeuw. Heriel is hier als jonge jongen op geweest. Hij vertelde vandaag dat je de coca cola route en de whiskey route hebt. Zij hebben als school de coca cola gelopen. Whiskey is voor de echte berg beklimmers. In Maramboi was daar Priscilla. Ondeugend en altijd lachend. Ze vertelde Ed heel serieus dat ze ook op de top was geweest, maar eindigde met het feit dat dit in haar dromen was. Ze is nog single en wil het liefst een blanke man met heel veel geld........
Met een laatste blik op de top slaan we af richting het vliegveld en neme daar afscheid van Heriel. Onze steun en toeverlaat op onze reis. Hij heeft nu twee weken vrij om te genieten van kind en lovely wife en om de auto weer instop conditie te krijgen voor de volgende gasten. Wij beloven hem dat als we nog een keer terug komen of wanneer we horen dat iemand naar Tanzania wil dan vertellen wij ze van Heriel en natureresponsible safari's. Op het vliegveld treffen we Dennis en Floor weer aan. Samen eten we ons galgenmaal. We eten nog een laatste hap en dan is daar echt de tijd aangebroken om terug te gaan. We vliegen eerst naar Dar es Salaam en vandaar terug naar Nederland. Het vliegtuig is mager bezet, waardoor iedereen veel ruimte kan vinden om te slapen. Met het hoofd en hart vol indrukken rijden we terug naar huis.