het granhotel met uitzicht op zee.

vanmorgen bij het ontwaken hebben we eerst eens goed alle weersvoorspellingeop een rijtje gezet. Eerst wilden we eigenlijk richting Cordoba en Granada, of gecombineerd met Sevilla, maar het bleek dat we de meeste kans op mooi weer zouden hebben wanneer we richting Almeria zouden gaan. Dus hebben we wat spulletjes ingepakt in een klein rugzakje en zijn we enroute gegaan, na eerst een heerlijk ontbijtje te hebben gegeten. Na regen in de nacht, werden we verwelkomd door de zon. We zijn eerst naar een aantal witte dorpen gereden. Competa, ietsje landinwaarts en Frigilliana wat dichter bij de kust. Van de laatste zeggen ze dat het misschein wel het mooiste witte dorp is in Andalusië. Wij weten het niet, want zoveel hebben we er nog niet gezien. We hebben eerst tapa's gegeten in een klein tentje met wat tafeltjes in de straat. Bij binnenkomst viel ons oog op een friese vlag en ja hoor, de eigenaren bleken uit Sneek te komen.Even later kwam er een ouder echtpaar op het terras zitten, zij uit Nederland, hij uit Noorwegen. De lijnen kwamen voor mij weer bij elkaar. We hebben een prachtige wandeling gemaakt, eerst naar de suikerrietfabriek en daarna de berg op naar een klein stukje oud kasteel. Achter het dorp ligt een prachtig ruig berggebied. Het oude dorp heeft mooie, oude houten deuren met daarop de hand van fatima als deurklopper. We missen hier toch een beetje de authenticiteit welke we vorig jaar vonden in het oosten van de Algarve. Hier merk je dat Spanje toch verder is in de welvaart, maar dat het hier ook vergeven is van de buitenlanders die hier een huis hebben gekocht. De prijzen lijken de pan uit te stijgen. Duurder dan ons eigen huis. De weg langs de kust is een stuk snelweg en verandert dan weer in een twee baansweg. Hier komen we in het westland van Spanje. Nu zien we waar de tomaten en de aardbeien vandaankomen. Het landschap is helemaal bedekt met plastic kassen. Je verwacht elk moment dat er een hele batterij aliens uit gaan komen. We kunnen samen alleen maar constateren dat het een rare vorm van vervuiling is. een gedeelte van de weg is heel ruig en ze zijn hard bezig om een weggeslagen gedeelte weer te herstellen. We hebben daarnet heerlijk gegeten in een Andalusisch/Marokkaans restaurant ( let niet op de spelling de internet verbinding doet een beetje haperen. Prachtig ingericht en we hebben een menu gegeten waar je je vingers bij opeet. Morgen willen we via het gedeelte hierboven, waarvan ze zeggen dat het enige woestijn is in Europa, (hoewel Ijsland dat eigenlijk ook is) via Granada weer terug kunnen naar het huis. Moe, maar zeer voldaan gaan we straks de ogen maar sluiten. op tv kunnen we een stukje reuzeslalom meekrijgen van de OS Het Spaans hier in Almeria is voor ons net Arabisch, niet zo goed te verstaan. Nog een paar dagen en dan zit ons weekje er weer op. Jammer maar waar. Hier in de buurt lijkt het weer wat minder slecht geweest te zijn, waardoor je nog wel bloesem aan de amandelbomen hebt. Mooie, zacht roze bloemen.