terug van weggeweest

Buiten zakt het stof van de voorbijrijdende auto's weer langzaam naar de bodem. Na een heerlijke lunch zitten we even in de bewoonde wereld. Wij zijn de hele familie van Schaik. Met veertien man, van 8 tot 75 jaar zijn we op avontuur in Zuid Afrika en hebben we ons onder hoede begeven van Rex en Natascha van Zazoe Experience en een experience is het. Voor Ed en mij is het de tweede keer. Wat is het ontzettend leuk om weer in de lodge te zijn. Bijzonder is dat het aan de ene kant weer zo vertrouwd is, maar daarnaast is het toch weer helemaal anders. De lodge is uitgebreid met vier rondavels, waardoor het terrein iets groter is geworden. Ze zijn mooi, met een leuke douche. Het comfort en de intimiteit van de lodge is hetzelfde gebleven. De reis hiernaar toe was wel een lange onderneming. We moesten overstappen in Cairo en daar bleek het vliegtuig enigszins vertraging te hebben. We gingen uiteindelijk 4o minuten later weg. De stewardessen volgden het gewone protocol en om twee uur werd er nog een warme maaltijd geserveerd. Om eerlijk te zijn had van mij gelijk het licht uitgemogen. Maar bij het zien van Rex op het vliegveld begon dan toch echt de vakantie.Met twee bussen werden we opgehaald en onderweg werden we al voortdurend getracteerd op allerlei wild. Wat is dat toch bijzonder dat je voortdurend op je hoede zijnde uit het raam kijkt en dan telkens weer de verrassing krijgt van allerlei wild. Na een heerlijke lucnch ging het richting Zazoe. Mijn tijd is op dit moment niet groot, dus mijn verslag wordt een korte opsomming van wat we gedaan hebben. De familie heeft z'n plekje gevonden bij Zazoe, en een ieder lijkt het heel erg naar de zin te hebben. Vandaag komen we net bij de witte leeuwen vandaan. Dit is een leeuw met een bepaald gen, waardoor ze heel licht zijn en eigenlijk niet in de natuur kunnen overleven. Maar men wil toch heel graag dit gen laten bestaan. Gisteren hadden we een dag met boogschieten, quadrijden, een aantal van ons hebben in een microlight gezeten,, anderen hebben gevist bij de Limpopo rivier en alles is even indrukwekkend. Wij hebben in de afgelopen dagen al veel meer wild geizen dan de vorige keer. Wat een verwennerij. Daar waar we gisteren waren fokken ze buffels en die brengen een vermogen op. Wat een beeesten. Dinsdag zijn we naar een nationalpark op het drielanden punt van Zimbabwe, Botswana en Zuid Afrika geweest. OPgedeeld in twee bussen zijn we door de verschillende delen van het park gegaan en beiden groepen hebben olifanten zien drinken bij een prachtige waterplaats. Wij konden ze bijna aanraken. Er liep een heel klein jong bij en dat moest door de dames van de kudde met slurfondersteuning op de oever getrokken worden. HEt lijkt wel of je hier continu in een documantaire zit en dan ineens realiseer je je dat het je eigen reis is. Soms kom je ogen tekort, omdat het wild aan twee kanten je aandacht eist. Daan, de kleinste, is helemaal wild. Hij houdt zo van dieren, en weet er zoveel van. Vandaag was zijn dag, want hij heeft al een klein luipaard gezien, welliswaar achter een hek, maar wel een prachtig beest. Morgen gaan we voor drie dagen op pad. Naar Botwanan. Dan gaan we echt meer terug naar basic, maar ook dat zal heel leuk en spannend worden. Elke dag is het weer dat je je afvraagt wat je gaat zien. Het weer is prachtig, overdag al behoorlijk warm en in de nacht koel, maar niet te koud. Naast mij zit een mevrouw te goochelen met de computer. Het is spitsdrukte hier in de buurt. Ed is even een rondje aan het lopen en de familie is de souvenierwinkel binnen gelopen. Wij hebben straks nog 2 weken meer, waarbij wij ook naar Mozambique gaan, dus onze souveniers komen nog wel later.
We hebben het druk met z'n allen, maar dat is opzich een goed teken. Kan niemand zich vervelen.Van buiten klinkt het geroezemoes van de mensen bij de supermarkt. Schooljongens staan in een uniform met groene wollen truien en een rugzak op te kijken naar hun mobile telefoon. Ellisras is ras groter aan het worden. Er worden hier twee electriciteitcentrales gebouwd, waardoor er veel werk is op dit moment. Hierdoor trekken er steeds meer mensen deze kant op. Het is hier groener dan twee jaar terug. Ze hebben meer regen gehad, waardoor het landschap er iets minder dor uitziet. Is wel mooi. Soms zie je hierdoor de beesten wat minder gemakkelijk. Bij Zazoe hebben ze een heel klein girafje en een aantal van ons zijn deze al tegengekomen in het park, te paard, op de quad ..... We hebben al schietoefeningen gehad... Het houdt niet op. Dit deel met al het wild werkt wel verslavend, ik merk dat ik er geen genoeg van kan krijgen. Het maakt niet uit hoevaak je ergens al geweest bent lijkt het wel, de natuur laat zich niet regisseren. De rust is weer weergekeerd na de wereldkampioenschappen. Je ziet nog wel posters en zo her en der kun je nog ballen kopen maar verder gaat het leven weer zijn gang. Wel valt het op dat de snelwegen rondom Johannesburg aanzienlijk verbeterd zijn. LIeve allemaal . Ik ga dit afsluiten voor deze keer. Het zal lang gaan duren voordat ik weer een berichtje kan sturen. Ik denk van over anderhalve week ofzo. Met ons gaat het baaie goed zoals ze hier zouden zeggen. We genieten met vollen teugen van de omgeving, van de lodge en van elkaar als familie. nToch heel bijzonder dat je dit zo met de hele familie kan en mag doen.
Tot schrijfs.