mijn laatste dag alweer

Het gaat bijna een gewoonte worden. Vanuit de keuken klinken de geluiden van Jos, hij is bezig voor de lunch. De cursisten zitten op een bergje een stuk hier vandaan. Ik zit aan een piepklein tafeltje en heb wat foto's op stickies en laptops gezet. Nu is daar dan mooi de gelegenheid om even mijn dagboekje weer een beetje bij te werken.Een streep zonlicht valt over mijn tenen, Amy Winehouse als achtergrond en het gekwetter van de zwaluwen. Ik kon de slaap niet vatten en heb zowaar de nachtegaal gehoord, samen met de honden uit de buurt. Wat een cadeau om zomaar hier aan de voet van de Pyrineeen te mogen vertoeven. We boffen met het weer, in de ochtend schijnt de zon en na het middageten komt er bewolking en zo af en toe een onweersbui. Gisteren hebben Camiela en ik een tocht gemaakt in de omgeving en zijn we tussen alle buien doorgereden. Maar even terug naar de maandag, daar is mijn verhaal gestrand. Na een voortreffelijke lunch zijn we met Wil en Jos, twee heerlijke dames, vertrokken naar het dichts bijzijnde grote plaatsje namelijk Ainsa. Langs het stuwmeer naar het noorden. Steeds donker werden de wolken en eenmaal daar aangekomen brak de bui los, met zo hier en daar een donderslag. Dat hoort wel bij de bergen vind ik. We hebben toch ons best gedaan om het stadje een beetje te verkennen. Het is een middeleeuws stadje met een fort. Het oude gedeelte ligt op een bergkam, waar omheen twee stromen (rivieren) zich een weg banen naar het dal, waar tegenwoordig een blauwgroen meer ligt. De plaatselijke kroeg bood uitkomst tegen de regen. Het leek wel alsof ze de vloer hadden geboend met olijfolie. Ik kon zomaar een schaats demonstratie geven. Maandag was het 2 mei, omdat 1 mei de dag van de arbeid is, waren alle winkels dicht. Iedereen was op de maandag vrij. Gisteren ben ik met Camiela nog even terug geweest en met de zon zag het er een stuk gezelliger uit. Mooi met de bergen met sneeuw op de achtergrond. Ook daar hing weer een ferme onweersbui. Gisteren zijn we teruggereden naar Arcusa en door naar het zuiden, daar is een groot gebied met allerlei canyons. Prachtig. In eerste instantie ziet het er allemaal vrij vriendelijk uit en niet zo spectaculair, maar ineens is daar dan een stuk met ingeslepen kloven. Ze noemen het ook wel de gierenkloof en wij werden eigenlijk op onze wenken beloofd. Wat een prachtige beesten. Ze kwamen zo dichtbij langs dat je de vleugelveren heen en weer kon zien wapperen. Door de regen werd het ineens een stuk helderder in de lucht en was er een prachtig panorama. Wat een prachtige vergezichten worden er dan bloot gegeven. De streek is zo divers dat er telkens weer een nieuwe verrassing lijkt voor te doen. Hier in het huis was er heel hard gewerkt. Het is zo mooi om te zien dat er in een aantal dagen al zoveel progressie kan komen bij de tekenaars. Ik heb gisteren ook nog wat krabbels op papier gezet. Joris (uit Belgie) is klaar met zijn beeld en is met een stuk hout gestart. Het is zo bijzonder om met zo'n divers gezelschap bij elkaar te zitten. Er wordt ontzettend veel afgelachen. Door het landschap rijdend realiseer ik mij wel dat het hier behoorlijk verlaten en uitgestrekt is. Hoe zal het in de winter zijn De zomer is verzengend heet en de winters? Zijn die koud. Soms valt er wel sneeuw. Nu staat alles in bloei en geeft het een grote variatie van kleuren. Prachtig. Dit is mijn laatste halve dag. Morgenochtend vertrek ik met het autootje terug naar Barcelona en ben ik 's avonds weer terug bij mijn lief. Nu ga ik nog even genieten van de rust en het mooie weer.
Vanmorgen zijn we naar een dorp hier in de buurt gereden. Olson (lijkt wel haast een scandinavische naam). Boven op de top van een heuvel ligt daar een oude kerk. We mochten ook even in de kerk kijken. Ze zijn bezig om weer veel te restaureren. Zelfs de toren was voor ons toegankelijk. De groep bestaat uit mensen die stuk voor stuk allemaal heel erg kunnen genieten van dit soort kleine pareltjes. Zo leuk om te zien. Ik ben wat eerder teruggereden en heb als een echte toerist over de hoogvlakte gereden, met telkens daar dat magistrale uitzicht op allerlei bergmassieven. Het is er niet 1, maar het zijn er meerdere achter elkaar. Spanje is een mooi land. Aragon is voor mij nieuw, maar het nodigt zeker uit tot meer.