fjordentocht in khasab

Donderdag 5 januari komen we aan in Khasab, uigsprekend met een G voor de KH. Omringd door hoge, kale ruige bergen ligt het hoofdstadje van deze encalve in een kom. We gaan een boottocht maken met een Dhow. Dit is een klassieke boot uit deze omgeving. Werden ze vroeger van hout gemaakt, tegenwoordig zijn ze van polyester. Rood, grof geweven kussens nodigen ons uit om op te gaan zitten met een stevig kussen in de rug. De kapitein is een oudere man, met ontzettende o-benen en een getekend hoofd. Deze man is trots en met name op zijn schuit. Khasab heeft een fjordengebied. Hier liggen vissersdorpjes verscholen in kleine baaitjes. Vervoer over land is niet mogelijk. Men gaat met een speedboot naar de stad. Kinderen zitten hier op school en verblijven daar een week. Eén dorpje heeft een school, maar er zijn geen onderwijzers die hier willen werken, waardoor de school leeg staat en de kinderen alsnog naar Khasab naar school gaan. Het fjordengebied is een nationaal park, waarin 70 dolfijnen huizen. Er zijn twee soorten. De gids heeft dit nog niet verteld of de eerste nieuwsgierigen laten zich al spotten. Vanuit het water rijzen statige berg massieven omhoog. Er groeit bijna niets, behalve de acacia. Bovenop zie je af en toe een verdwaalde geit. Ooit is het gesteente omhoog gedrukt en je kunt nog steeds de verschillende lagen goed onderscheiden. Eén dorp is bedolven geweest onder een lawine, ontstaat door de regenval. Alles is weer herbouwd en ze hebben nu gratis energie van de regering. In de zomer wordt de meeste vis gevangen. Vanaf de rotsen wordt er gespot waar de vissen, vanuit de diepte, naar de oppervlakte komen. De vissers worden ingeseind en varen dan naar dit gebied toe. Verder de fjord in komen we meer dolfijnen tegen. De boten trachtten met ze te spelen door heel hard te gaan varen en er hoge golven ontstaan. Het werkt! Noemen ze daarom de dolfin een tuimelaar. Ik raak nooit uitgekeken en krijg er geen genoeg van. Bij een voormalig telegraafeiland ( er waren er een aantal tussen Engeland en India, om telegraafberichten door te zenden) gaan we voor anker en kunnen we drie kwartier zwemmen. Het water is heerlijk warm en vooral heel zout, waardoor je goed blijft drijven. Hierna pruttelen we weer terug naar het vertrekpunt. De gids stelt de vraag wat het nadeel kan zijn van vier vrouwen. Het blijken de schoonmoeders te zijn. 4 vrouwen mag, maar ze moeten allemaal evenredig veel krijgen.
Aan boord kunnen we lekker uitrusten, wat lezen en de avond over ons heen laten vallen. In het theater is het deze keer een echt spectakel.Mooi.