Kasana vlakbij victoriafalls

4 augustus, waar te beginnen, met het besef dat woorden eigenlijk niet toereikend gaan zijn voor wat wij nu ervaren. Boven ons strekt zich de Melkweg uit, de maan komt elke dag een uur later omhoog, waardoor we nu eigenlijk voor het eerst de sterren aan de donkere hemel kunnen zien.  Het eerste gedeelte van de tocht was door een bos gebied dat steeds dorder ging worden en daarna werd het een soort desolaat landschap dat achtergelaten wordt door de olifanten. Het zijn prachtige beesten, maar dat wat ze met het landschap doen zet wel tot nadenken. We waren op weg naar een camping bij een logde, maar dat lijkt toch helemaal niet te bestaan. Na een detour en een water passage komen we op iets dat op een camping lijkt. We worden voorgereden door een ranger, die ons verteld dat de overal mogen staan, later in de avond komt er een norse man vragen of wij een permit hebben om onder deze boom te mogen kamperen. Zo niet, dan moeten we bij licht wegzijn en anders worden onze auto's in beslag genomen. Uiteindelijk lost Rex het op met de ranger van het trust en vinden we een ander plekje bij de rivier.de lodge hebben we nog niet gevonden. Gisteren hadden we direct zicht op de rivier en stonden er meerdere olifanten in de rivier te grazen. Waar vindt je een kampeerplek met uitzicht op de olifanten? Bij het kampvuur horen we gerucht en in het schijnsel van de lamp zien we de gemene snuit van een hyena. Hij besluit om door te lopen.  We slapen redelijk tot goed. Voor Hilco en Janien is her de allereerste keer om wild te kamperen. Het is goed gegaan.  Dit gebied is fantastisch. We hebben veel wild gezien en heet lijkt alsof de dieren heel relaxed zijn. Is dat omdat er niet gejaagd wordt?  Voor de lunch gaan we pannenkoeken bakken en op de achtergrond zoeken negen mannetjes olifanten hun weg in de rivier. Ik krijg een brok in mijn keel. Wat is het bijzonder om zo dicht bij de natuur te zijn. We zitten een uur bovenop de auto,s te kijken naar de nijlpaarden en de kingfischers die aan het vissen zijn.  In de namiddag komen we een groepje nijlpaarden tegen, waarvan er 1 de hele tijd met de neus tegen iets drijvende aan duwt. Het lijkt een doodgeboren jong te zijn. Even kijkt ze ons aan met een donkeren blik alsof ze wil vragen: " doe er iets aan" wij kunnen alleen maar toekijken en zien dat de verschillende nijlpaarden even een duw regen het kadaver geven en dan laten ze het wegdrijven met de stroom, waarbij het nog even tegen een olifant aandrijft, welke verstoort schrikt van de bibber. Ik ben wel een beetje verliefd op deze plek.  Hebben zoveel gezien en met name weer een aantal nieuwe vogels. Achter mij komt de maan met een zacht rode gloed op en onze wangen zijn rood van de hitte van het vuur. Nog even en we aan slapen. Het ritme verandert hier toch sterk. Vroeg naar bed en vroeg weer wakker. Morgen breken we op en gaan we naar Chobe. Op voor een nieuw avontuur. We waren niet berekend op wild kamperen waardoor we wel wat sneller door het water gaan dan de planning was. Morgen in Savuti kunnen we weer bij tanken.
Savuti, een grote zandbak, waarbij gezegd wordt dat je niet naar het toilet moet gaan zonder auto, want er zijn olifanten en luipaarden opende camping. Het was een stevige tocht hier naartoe. Hoewel het voorspeld was als nog zwaarder.  We hebben een hele grote groep buffels gezien, ontelbaar , misschien wel honderden.   De omgeving werd steeds dorder en ging over in een soort van steppe en savanne over. Nederlanders onderweg deden hun beklag dat ze zo weinig gezien hadden, slechts vier duiven. Wij hebben toch heel veel verschillende vogeltjes gezien en de gnoes en de giraffen en de olifanten........ We zijn als eerste eerst onder de douche gesprongen om al het stof van ons af te spoelen en een klein wasje te doen. Dit ook omdat er naast onze kampeerplek een joekel van een olifant stond te eten. Na het wassen was de olifant weg.  De namiddag was tijd voor nog een tochtje door de omgeving. Helaas reed Hilco iets te enthousiast naar de rivier, waar de weg eindigde. Vast! We hebben hem er uitgetrokken met de lier van de landrover. Dat werkte goed. Een Duitser vertelde ons dat er ergens een kadaver van een olifant zou liggen  met leeuwen. Onze zoektocht was niet gemakkelijk en daarom maar besloten om naar de bushmannrockcarvings te gaan. Eenmaal daar aan gekomen waren daar twee Zuid Afrikaners die ons vertelden dat ze aan de overkant van de rivier leeuwen hadden gezien met het lichaam van een olifant.  Dichter bij de rivier kunnen we vanaf de auto goed zien wat ze aan de overkant aan hete doen zijn. Hoewel het ver weg is, is het wel imponerend. Op de weg terug komen we een game drive tegen die net een luipaard hebben zien oversteken.  Ach, je kunt het niet allemaal hebben. Morgen gaan we naar Kasane, vlakbij de grens met Zimbabwe. Even lekker weer boodschappen doen, even uit eten en dan gaan we naar de Victoria watervallen.
Kasane, dinsdagochtend  acht uur, fris gewassen zittend op een stoel. De wind is fris, best wel koud. Tijdens het slapen zijn er alleen maar olifanten, zebra's en giraffen voorbij gewandeld. Gisteren ochtend zijn we vertrokken uit Savuti tent camp en hadden we een goede 180 km voor de boeg. Dat lijkt weinig, maar met de zandbak waar door je heen moet is dat heel veel. De weg leek eerst goedige zijn, maar daarna werd het een vrachtwagen spoor met een reuze wasbord. Wat zijn wij heen en weer geslingerd. Het landschap was dor. Telkens kwamen we James tegen, onze nieuwe vriend die met Franse gasten door het Botswaanse land aan het cruisen. Bij Moreni had hij ons al door de rivier geholpen. Zijn kornuiten hebben toegekeken hoe wij Hilconuit het zand hebben getrokken met de lier, dus ook zij zwaaien telkens uitbundig. Langzaam gaat het landschap veranderen en komen we in de heuvels met de bao bab bomen. Nog steeds is het 1 grote zandbak. En dan..... Is daar de asfalt weg met een tentje met heerlijk koude cola en git zwarte kinderen die giebelen om het filmpje dag Ed van ze heeft gemaakt. We gaan de gok nemen en proberen om de route na de rivier te rijden. Eigenlijk moet je dan om elf uur voor de poort staan, maar dat halen we lang niet. Rex gooit al zijn charme in de strijd en in plaats van zeventig euro gaan we gratis door het park. Wat een route. Aan de linkerhand de grensrivier met een grote vlakte. Dit is het absolute Afrika gevoel. Honderden zebra's grazen met daarachter de normale koeien. Het park is een paradijs voor wild. Langs de rivier is het een walhalla voor vogels. Hoeveel olifanten kunnen er zijn, net als de giraffen, buffels en veel, heel veel impala's. We zien twee mannetjes sables en een aantal roan antilopen. De secretaris vogel loopt getweeën door het veld. Met pijn in het hart moeten we tempo maken. Na Chobe, gaan we niet meer zoveel wild zien. Het maakt niet uit waar je kijkt, het staat er. Even heb ik gereden, omdat Ed een filmpje wilde maken en uitgerekend toen stond er een grote kudde olifanten aan weerszijde van de weg. Eerst voorzichtig wachten op een oversteken, dan er langzaam langs,begint dat beest met z'n oren te flapperen en te trompetteren. Op het filmpje hoor je mij nog zeggen: "goedemorgen!"  nu zijn we in Kasana en dat is een relaxte plek. Gisteren hebben we bij een Indiër gegeten, heerlijk en dan keikapot het bed in. Vanochtend zijn we bij de Old house gaan ontbijten en daarna shoppen in de stad. We gaan een boottocht maken op de rivier en dan lekker eten in het restaurant eten met uitzicht op de rivier. Morgen gaan we de grens over naar Zimbabwe.  Nieuw avontuur en waarschijnlijk heel veel geduld bij de grens. Door de situatie in Zimbabwe heerst er veel armoede, waardoor
het misschien wat voorzichtiger reizen wordt, maar goed uitkijken is altijd goed. Daarnet heeft een slang van ruim een meter zijn galgenmaal gegeten in de vorm van een hagedis. Ik ging even kijken of de sokken al droogden en ineens bewoog daar iets in dezelfde kleur als Ed zijn legersokken. Even later was de slang onschadelijk, ik laat de details maar achterwegen.