De laatste zon in Aurel?

Woensdag 24 oktober. Na een heerlijke maaltijd in Saillant, bij het Nouvel Hotel (vast een ster waardig, wat lekker!), is het goed uitbuiken op de bank. Bewust niet gekozen voor een heel menu, goede hoeveelheden, maar het is wel lekker op de bank met een bakkie thee. We zijn nog niet zoveel in ons huisje geweest, er is zoveel te ontdekken hier. Vanmorgen was daar de wekelijkse markt in Die. Vanwege het najaar niet meer zo groot, maar wel een feest om te zien met alle regionale producten. Zittend op het terras met een grote bak koffie of een siroop de menthe hebben we zicht op alles aan wat aan ons voorbij komt. Het is een mix van oude hippies, nieuwe nomaden (met dreadlocks, levend vaak in busjes, met een verzameling honden) en de lokale bevolking die hier tussen door wandelen. De toren van de kleine kathedraal is het toneel van lokale alpinisten die op en neer de toren gaan. Voor de lunch is daar een kleine schattige crêperie in een zijstraten. Zoet op een gewone en hartig op een volkoren crêpe . Inmiddels is de lucht helemaal opengetrokken en de temperatuur gestegen naar een graad of 21. Op weg naar de col de Menee, komen we langs het Chirque de Archiane. De weg loopt dood in de vallei bij het dorpje/ gehucht Archiane en vandaar uit vertrekt er een rondwandeling van 2,5 uur. Eerst volgen we een stuk van de GR. 93 en buigen daarna af onder een groot massief dat er een beetje uit ziet als een omgekeerde pudding. Mijn hart gaat sneller kloppen. Voor het eerst deze week zien we grote vogels. Je zoutachtig verwachten dat hier rovers of gieren zitten en jawel, nu worden we verrast door meerdere gieren die de hele middag om de rots blijven cirkelen. De route is heel divers en daardoor mooi om te lopen. Naaldbomen, loofbos, een oude steenlawine, alles gaat aan ons voorbij. Het late zonlicht kleurt de kalk formatie steeds meer geel. Met de auto rijden we nog naar col de Menee waar je naar het noorden een deel van de Alpen kan zien en naar het zuiden het bergmassief van de Grandasse. Tot nu toe is elke dag een cadeautje. Het schijnt vrijdag minder te worden, maar dan gaan we langzaam richting Ed zijn ouders in Thonon les Bains.
Donderdag 25 oktober. Een luie dag, niets hoeft alles mag. De mist hangt in de vallei en het duurt lang voordat het een beetje open trekt. Gisterenavond kon je merken dat de temperatuur daalde en nu voel je dat ook in het huisje. Een Franse wijnboer verteld ons dat er in de buurt van Grenoble al de eerste sneeuw is gevallen. Hij heeft veertien dagen nodig om de wijnranken winterklaar te maken. We begrijpen niet helemaal of ze dan klaar zijn voor 2013 of dat wanneer de sapstroom helemaal weg is de druiven begin 2013 nog een keer gesnoeid worden. Hij moet hard door werken, alles met de hand en de snoeischaar en er komt slechter weer aan..........Met niks in de fridge komt er een lekkere lunch op tafel. Een sluier voor de zon zorgt ervoor dat deze niet volledig op temperatuur komt. In de middag is het daarom tijd voor een wandeling om weer een beetje warm te worden. Tussen de wijnvelden zien we veel bedrijvigheid. Het inslaan van paaltjes bij de nieuwe kweek, ploegen tussen de ranken en het snoeien. Het duurt even voordat we een goede route te pakken hebben, maar dan gaan we dan ook echt voor het avontuur. We komen heel laag, ver weg van Aurel uit en besluiten een quad spoor door het bos te volgen. Doordat het heeft geregend is dit al verworden tot een klein stroompje. We zien voetsporen, dus wij zijn niet de eersten hier en besluiten het avontuur maar aan te gaan. Soms moet je geluk hebben .....het bos opent zich, we staan weer tussen de wijnranken en heel ver weg in de verte zien we de contouren van het huis. Nu is het nog tussen de velden door en dan zijn we er. Vandaag zijn er opvallend veel vogeltjes. Niet dat je ze veel ziet, maar horen des te beter. Vanavond schuiven we aan bij Rob en Mariëlle en morgen sukkelen we weer naar het noorden. De zon doet nog een laatste poging om zijn licht te schijnen tussen de wolken door en net over het topje van de berg tegenover ons. In de verte blaffen de honden, een rookpluim stijgt op bij een huis aan de overkant van het dorp. Wat is het hier goed toeven, vooral zo voor de vakantie, maar of wij alle drie hier zouden willen wonen........we geloven van niet, maar dat hoeft ook niet.