Heidenheim an der Brenz, op weg!

Heidenheim in de zomer! In februari lag hier een heel dik pak sneeuw, nu rijden we de stad binnen met een temperatuur van 33 graden en een loodgrijze lucht want er hangt noodweer boven Stuttgart en omgeving. De radio geeft continu aan dat het heftig kan zijn en dat men vooral moet proberen om binnen te blijven. Wij tuffen door het Duitse landschap en de temperatuur stijgt van 20 in Nederland naar 33 in Duitsland. Met een haakse bocht rijden we om het onweer heen, maar eenmaal in Heidenheim is de lucht loodzwart. Precies op tijd om de auto in de parkeergarage te zetten. Even later vliegen er allerlei objecten door de lucht, want voor de buien uit komen er vaak zware windstoten. Het personeel rent de benen uit het lijf om de parasols in te klappen en vast te binden. Net op tijd zijn ze klaar. De kamer ligt aan de luwe kant waardoor het eigenlijk wel meevalt, maar aan de andere kant blijft het roetzwart en dat duurt wel drie uur. Een collega van Ed komt uit Istanboel, maar heeft door het slechte weer veel vertraging, ze kunnen niet landen en ook de treinen ondervinden veel kast van het noodweer. Het lijkt wel of Heidenheim behoorlijk gespaard is, want het rommelt wel behoorlijk, maar blijft toch op afstand. Pas om kwart over tien komt de collega aan, precies op het moment dat een concertzaal leegstroomt en er een fantastisch vuurwerk wordt afgestoken. In een regen van stukjes karton, staan we ons met open mond te vergapen aan het schouwspel. Een mooiere aankomst kun je je niet wensen. Het hotel ligt prachtig op een berg met uitzicht op het oude kasteel. Daar waar ik in februari schreef dat het door de sneeuw een hele mystieke plek leek, is het nu door de zomer een heel ander gevoel. Hoewel met een zwarte onweerslucht de oude toren fel afsteekt tegen de lucht, waardoor het ook iets heel onwerkelijks krijgt. Inmiddels is het maandag en valt de regen loodrecht uit de hemel naar beneden. De mannen zijn naar de klant vertrokken en eigenlijk wil ik wel naar de stad lopen. Misschien toch maar gewoon natregenen. Tegenover het hotel ligt een naturtheater. In de zomer hebben ze zowel hier als in het oude slot openluchtvoorstellingen. In her bos ligt een wildpark, zo dicht bij het stadje. Verschillende soorten herten, everzwijnen, steenbokken, gemsbokken en verschillende roofvogels. Mooi gebied om te wandelen. Mijn voetstappen zijn het enige geluid met het zachte getik van de druppels op de bladeren boven mijn hoofd. De steenbokjes zijn zo nieuwsgierig dat ze toch even komen kijken. Heel af en toe is daar wat geluid van uit de benedenstad. Onvoorstelbaar dat het zomer is en dat je zo dicht bij de bewoonde wereld bent. De regen blijft als een gordijn boven de stad hangen. Toch maar naar de stad, was het in de winter een pad met ijs, nu is het een mooi begaanbaar pad, door het bos de berg af. Het gebladerte zorgt deelwijs voor een soort van paraplu, maar op de terugweg regent het zo hard dat er reuzedruppels naar beneden komen. Ik ben doorweekt terug gekomen in het hotel en mijn jas hangt in de badkamer uit te stomen, maar dat gaat niet zo snel! Op tv zie ik de schade van de buien van gisteren. Ijsballen zo groot als tennisbanen zijn dwars door serres, autoruiten, dakpannen geslagen. Iets wat je toch niet wil ervaren. Zowel in de buurt van Hannover als Stuttgart is er veel schade. De warmte gaat weer terugkeren gedurende de week. Inmiddels is het droog. Morgen vertrekken we naar München waar ook nog een bedrijfsbezoek op het programma staat en dan is het echt tijd voor.......vakantie. Bedoeling is om af te zakken naar Slovenië en dan via Noord Italië naar Thonon les Bains te rijden en dan weer naar huis.